اگر والدین متوجه سرقت فرزندشان شوند ، در حفظ آرامش بسیار بد عمل می کنند و بیش از حد نگران مشکل هستند. آنها غالباً سرقت را با شکست در والدین مرتبط می دانند. یا برعکس ، آنها آن را به عنوان یک استعداد کودک برای سرقت تصور می کنند و معتقدند که کودک آنها یک رسوایی برای تمام خانواده است. در واقع ، همه چیز خیلی ترسناک است ، شما فقط باید با آرامش به اهدافی که کودک را به سرقت وادار کرده اند ، تأمل کنید.
دلایل مختلفی برای سرقت وجود دارد. سه تا از آنها موجود است.
اول اینکه ، ممکن است تمایل به مالکیت یک چیز بدون عذاب وجدان باشد. این قبیل سرقت ها عمدتا منزوی هستند و ادامه و تکرار ندارند ، اما ویژگی های خاص خود را دارند. اینها شامل سن کودک می شود ، زیرا هم کودک پیش دبستانی و هم یک نوجوان می توانند سرقت کنند. همچنین از ویژگی های چنین دلیلی برای سرقت می توان به درک یک عمل ناپسند و عدم توانایی در برابر وسوسه اشاره کرد. و البته این آگاهی از آسیب و ایجاد بهانه برای چنین عملی است.
ثانیاً ، کودک به دلیل نارضایتی روانی خود می تواند سرقت کند. غالباً ، سرقت ها توسط دانش آموزان دبستان انجام می شود. این اتفاق به این دلیل اتفاق می افتد که کودکی یکبار چیز ناچیز را دزدیده است ، و هیچ کس اهمیتی برای آن قائل نبوده است. سپس متوجه می شود که اگر کسی چیزی به او نگوید خیلی بد نیست. همچنین ، کودک می تواند به دلیل ضربه روانی یا سردی عاطفی روابط خانوادگی ، سرقت کند.
ثالثاً ، این عدم رشد کودک و عدم تربیت اوست. ممکن است کودک شما فقط برای جلب لطف شخص دیگری چیزهایی را بدزدد. به عنوان مثال ، او با این پول شیرینی یا فقط ریزه فروشی می خرد تا با کسی به اشتراک بگذارد. این دلیل سرقت نشان می دهد که کودک می خواهد توجه را به سمت خود جلب کند.
این دلایل از عوامل اصلی ظهور سرقت است. برای جلوگیری از چنین حوادثی ، باید به کوچکترین ضررها نیز توجه کنید و همچنین بدانید که کجا و چه مقدار پول دارید. این ضروری است که کودک بداند که پول فقط از طریق کار بدست می آید.
