اگر ما در مورد احساسات صحبت می کنیم ، فرض بر این است که آنها مربوط به یک فرد نزدیک به شما هستند ، زیرا هیچ احساسی برای شخصی که نسبت به شما بی تفاوت است وجود ندارد. افرادی که می خواهید درباره احساسات خود با آنها صحبت کنید می توانند والدین ، دوستان یا همسر شما باشند. در هر صورت ، بهتر است در مورد روابط خود بحث کنید تا اینکه نارضایتی خود را در خود پنهان کنید ، عصبانی شوید و از پاسخ آن مطلع نشوید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
قبل از شروع مکالمه درباره احساسات ، اوضاع را تحلیل کرده و خود را به س questionsالات پاسخ دهید: «چه اتفاقی افتاده است؟ چه چیزی مناسب من نیست؟ چیزی که من می خوام؟ نظر من در این باره چیست؟ اگر برای شما مهم است که احساسات خود را نشان دهید ، آنها را پنهان نکنید و آنها را با گفتگوی خود به اشتراک بگذارید.
گام 2
برای اینکه عزیزانتان شما را بشنوند و درک کنند ، باید دریابید که شما دو فرد مختلف هستید و ممکن است صحبت کننده شما به سادگی دیدگاه دیگری داشته باشد و با چیزی کاملا متفاوت از شما رفتار کند. بنابراین ، وظیفه شما این است که به وضوح و به روشنی برای او توضیح دهید که چرا برخی احساسات ، کینه ها و سو mis تفاهم ها را دارید.
مرحله 3
اگر می خواهید از مخاطب خود در مورد چیزی بپرسید ، پس این آرزو نباید به شکل شکایت یا اتهام باشد بلکه به عنوان درخواست کمک است. در مورد چگونگی کمک فرد به شما مشخص باشید.
مرحله 4
اگر احساسات شما به صورت گیجی ، ناراحتی یا ناامنی بروز کند ، کمتر انتقادی درک می شود و بهتر است بگویید "وقتی جوراب هایت را به اطراف پرت می کنی عصبانی هستم" " از پیام های اول شخص در خواسته های خود استفاده کنید. عبارات "I need you to help me" و "شما اصلاً به من کمک نمی کنید" کاملاً متفاوت به نظر می رسند.
مرحله 5
اگر وظیفه شما صرفاً ابراز وجود است ، مطمئناً ، نباید به شکل ارائه ادعاهای خود توجه کنید و از کامل بودن بیان خود اطمینان حاصل کنید. اما اگر می خواهید شنیده شوید ، پس هر کلمه ای باید با دقت انتخاب شود.
مرحله 6
ما امیدواریم که در روابط شما نه تنها احساسات منفی وجود داشته باشد ، بنابراین اگر احساس کردید که از رفتار و رفتار فرد نزدیک به خود احساس عشق ، غرور و لذت می کنید ، لطفا دریغ نکنید که در این باره به او بگویید ، شرایط با بیان ادعاهای متقابل کمتر اتفاق می افتد.
