در روزگاران قدیم ، زنان بی قید و شرط ابتکار تصمیم گیری مهم در خانواده ها را به مردان تحویل می دادند. بله ، غیر از این نمی تواند باشد ، زیرا مردان از نظر جسمی قوی تر بودند ، تأمین رفاه مادی بر دوش آنها بود و کل جامعه بر اساس تقدم مردان ساخته شده بود. در زمان ما ، اوضاع تغییر کرده است. زنان به طور فزاینده ای از نقش ثانویه در خانواده راضی نیستند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای ابتکار عمل به دست خود ، اول از همه توانایی های واقعی خود را ارزیابی کنید. اگر شما فردی خجالتی ، بلاتکلیف ، مورد تردید هستید و قبلاً با اتکا به شوهر خود در همه کارها ، اقدامات جدی انجام نداده اید ، پس کنار آمدن با یک نقش جدید از نظر روانشناسی برای شما مشکل خواهد بود. آیا واقعاً به آن احتیاج دارید؟ شاید صحیح تر باشد که به آرامی شوهر را نسبت به تصمیمات لازم رجوع کنیم؟
گام 2
اگر به این نتیجه رسیده اید که راهی دیگر وجود ندارد و شما قادر هستید تصمیم بگیرید و مسئولیت اجرای آنها را بر عهده خودتان قرار دهید ، پس سعی کنید رفتار و برخی ویژگیهای شخصیتی "غیر رهبری" خود را تغییر دهید. اعتماد به نفس ، استحکام ، ثبات ، دقت در مورد خود و اعضای خانواده خود را پرورش دهید.
مرحله 3
از هر آنچه در خانواده اتفاق می افتد ، چگونگی زندگی همسر و فرزندان خود آگاه باشید. امور روزمره و خانه را به عهده بگیرید. برای پرداخت قبض آب و برق ، تعمیر شیر آب آشپزخانه ، تعمیرات و یا رفتن به جلسه والدین نیازی نیست که به شخصی اعتماد کنید. اما این بدان معنا نیست که شما باید آستین ها را بالا بزنید و دست به کار شوید. شما باید اجرای آن را به درستی سازماندهی کرده و روند کار را کنترل کنید.
مرحله 4
ایده های خود را بیشتر اوقات ارائه دهید و آنها را به ذهن بسپارید. سعی کنید در تصمیم گیری های مهم تجربه و مهارت کسب کنید. این تصمیمات باید صحیح و منطقی باشد. هرگز از احساسات خود برای حل مشکلات استفاده نکنید. از انجام کارهای انجام نشده دست نکشید و اگر تصمیم خود را گرفته اید ، تغییر ندهید. به این ترتیب به تدریج در خانواده خود اقتدار بی قید و شرط خواهید یافت.
مرحله 5
قبل از شروع هر ابتکاری ، امکان اجرای آن را در نظر بگیرید. شما باید در این موضوع تبحر داشته باشید! یک برنامه عملی واضح تنظیم کنید. هر یک از نکات آن باید قبل از هر چیز برای خود شما روشن و قابل درک باشد. این کار اعتماد به نفس شما را در موفقیت رویداد افزایش می دهد و روحیه اعضای خانواده را تحت تأثیر قرار می دهد.
مرحله 6
طرح یک ایده و تأیید رسمی آن از طرف خانواده برای تحقق آن کافی نیست. به طور مداوم عمل کنید و تا زمان رضایت بخش بودن نتایج ، نحوه انجام آن را مشاهده کنید.
مرحله 7
فراموش نکنید که اگر شما به طور کامل وظایف خود را حل کنید ، به طور خودکار سایر اعضای خانواده خود را از احساس نیاز ، احترام و خودکفا بودن محروم می کنید. فکر کنید ، آیا می خواهید بستگان خود را به عنوان "دندان" معمولی با خواست خود ببینید؟ و تا چه زمانی از این موقعیت راضی خواهند بود؟ در خانواده های مستحکم ، تصمیمات به طور مشترک اتخاذ می شوند ، یا حداقل نقش ها متناسب با توانایی ها و شایستگی های زن و شوهر در یک منطقه خاص تعیین می شوند. در مواردی که به شما نزدیک هستند ابتکار عمل را در پیش بگیرید و اجازه دهید شوهرتان آن را در آنچه در آن مهارت دارد نشان دهد.
