اگر کودک بزرگ شود و بدخلقی کند چه باید کرد

اگر کودک بزرگ شود و بدخلقی کند چه باید کرد
اگر کودک بزرگ شود و بدخلقی کند چه باید کرد

تصویری: اگر کودک بزرگ شود و بدخلقی کند چه باید کرد

تصویری: اگر کودک بزرگ شود و بدخلقی کند چه باید کرد
تصویری: دکتر هلاکویی - چگونه با فرزندانمان رفتار کنیم تا از مشکلاتشان آگاه شویم 2024, آوریل
Anonim

یکی از دلایل مهم ظهور هوی و هوس رعایت مداوم والدین است. جدا از این ، دلایل دیگری نیز وجود دارد که والدین باید به آنها توجه کنند.

اگر کودک بزرگ شود و بدخلقی کند چه باید کرد
اگر کودک بزرگ شود و بدخلقی کند چه باید کرد

با پایان اولین سال زندگی ، کودک کم کم متوجه می شود که اگر کمی فریاد بزند ، بلافاصله هرچه بخواهد به او می دهند. در این دوره است که شخصیت کودک مشخص می شود. والدین از مجازات کودک در این سن متاسف هستند. و هنگامی که کودک شروع به جیغ زدن می کند ، و خواستار چیزی است ، اغلب این عبارت زیر شنیده می شود: "بله ، به او بدهید ، بگذارید جیغ نکشد." او به سرعت این عبارت را به خاطر می آورد و می فهمد.

با افزایش سن بدتر می شود ، کودک بیش از حد دمدمی مزاج رشد می کند. بچه های دو و سه ساله در خیابان و فروشگاه خشمگین می شوند. و مادران موهای سر خود را پاره می کنند و فکر می کنند چه باید بکنند و چگونه قلدر کوچک را دوباره تربیت کنند. اول از همه ، باید توجه داشت که این تقصیر والدین است. بنابراین ، بهتر است از کودک پیروی نکنید و او را خراب بزرگ نکنید ، در این حالت دیگر چگونگی آموزش مجدد وجود نخواهد داشت.

کودک می خواهد به هدف خود برسد و صحیح ترین واکنش در برابر این وضعیت آرامش در رابطه با احساسات کودکان است. به عنوان مثال ، هنگامی که کودک نوپای یک فروشگاه برای یک اسباب بازی جدید فریاد می زند ، بهتر است از او فاصله بگیرید. او کمی آزرده خواهد شد اما قطعاً آرام خواهد شد. با گذشت زمان ، کودک درک خواهد کرد که عصبانیت به او کمک نمی کند تا به هدف خود برسد. به هیچ وجه نباید سر کودک فریاد بزنید یا صدای خود را بلند کنید. او آرام نخواهد شد ، زیرا کودکی در این سن آمادگی درک و قبول امتناع از خواسته های خود را ندارد. شما باید وقت بیشتری را به فرزند خود اختصاص دهید. اگر کودکی سیر است و نمی خواهد بخوابد ، اما همچنان گریه می کند ، نیازی نیست فوراً از او عصبانی شوید ، زیرا معتقد است که او فقط خراب شده است. این احتمال وجود دارد که حوصله اش سر رفته باشد ، بخواهد با کسی بازی کند و از توجه بزرگانش بی بهره باشد. کودک احتیاج به زیاد شدن ندارد ، یعنی دنباله روی از او نیست. او به این واقعیت عادت می کند که همه چیز برای او مجاز است و دمدمی مزاج و نافرمانی می شود. این نه تنها برای والدینی که دیگر با کودک کنار نمی آیند بد است. این هم برای کودک و هم برای آینده او بد است.

کودکانی که توسط والدینشان خراب شده اند در آینده نمی توانند از خود مراقبت کنند. پسران درمانده بزرگ می شوند و منتظرند والدینشان یک آپارتمان و ماشین به او بدهند. یافتن شوهر برای دختران دشوار خواهد بود ، زیرا آنها در هر مردی به دنبال کسی می گردند که تمام هوی و هوس های آنها را برآورده کند. شما باید کودک را با ظرافت و بزرگ کردن ، بدون اینکه جیغ بکشید ، تربیت کنید. به عنوان مثال ، اگر كودكی بیش از حد كارتون را تماشا می كند ، نیازی به خاموش كردن تلویزیون نیست و به او گفت "نه". شما باید او را به کار دیگری علاقه مند کنید ، مثلاً با هم بازی کنید.

و یک قانون مهم دیگر. اگر والدین تکانشی هستند ، بدون دلیل وارد درگیری می شوند و با یک دور نیمه روشن می شوند ، نباید انتظار دیگری از کودک داشته باشید. او آرام نخواهد بود. نوزادان در همه موارد تا یک سن خاص پاردیه می کنند. و آخرین چیزی که همه باید بخاطر بسپارند این است که کودک نمی تواند مورد ضرب و شتم قرار گیرد. این باعث پرخاشگری او خواهد شد. بهتر است به دنبال راه های دیگر مجازات مانند محرومیت از کارتون یا چیزهای خوشمزه باشید.

توصیه شده: