عصبانیت کودکان یک پدیده بسیار ناخوشایند است. علاوه بر این ، هم کودکانی که آغازگر این رسوایی هستند و هم والدینی که باید برای فرزند نامتعادل خود سرخ شوند ، در وضعیت ناخوشایندی قرار دارند. به طور معمول ، چنین شرایطی به همین ترتیب پایان می یابد. کودکی گریان ، والدین عصبانی و مقدار زیادی احساسات منفی که در هوا معلق است.
به ویژه والدین ناامید حتی می توانند از نیروی جسمی استفاده کنند و چند سیلی به کودک عصبانی بدهند. اما مهم نیست که آنها چه می گویند ، این جدی ترین اشتباه در روند آموزشی است. استفاده از نیروی جسمی نشان دهنده درماندگی یک بزرگسال است. این معمولاً زمانی اتفاق می افتد که والدین از تجربه ، حوصله و دانش کافی برخوردار نباشند.
چه کاری باید انجام داد و چگونه می توان به احساسات کودکانه واکنش صحیح داد؟ بیایید بلافاصله یک رزرو انجام دهیم به این معنا که هیچ روش یکنواخت و جهانی وجود ندارد. هر موقعیت خاص نیاز به یک راه حل فردی دارد. در نظر گرفتن خلق و خوی کودک ، سیستم ارزش و سبک زندگی خانواده بسیار مهم است. همه اینها از اهمیت بالایی برخوردار است.
حتی قبل از اینکه کودک مورد ستایش شما رسوایی بعدی یا اول را ترتیب دهد ، سعی کنید یک نکته مهم را درک کنید. هیچ کودکی بی دلیل شما را خشمگین نخواهد کرد. دلیل اصلی این رفتار کودک باید وجود داشته باشد. شاید فرزند شما خراب شده باشد و این همان چیزی است که او را به چنین خرابی تحریک می کند. در این حالت دلیل اصلی تربیت بی سواد است. یا شاید رفتار ناخوشایند کودک به دلیل نوعی ناراحتی ایجاد شده باشد ، به عنوان مثال گرسنه ، تشنگ است ، سردرد دارد. بدیهی است که در هر یک از این موارد ، شما متفاوت عمل خواهید کرد. مهمترین چیز این است که خونسردی خود را از دست ندهید! اجازه ندهید احساسات منفی ناشی از یک موقعیت ناخوشایند حال شما را بهتر کند. در غیر این صورت ، بعداً از آنچه انجام داده اید و از آنچه به نوزاد خود گفته اید پشیمان خواهید شد. و حتی بیشتر از این ، مرتب سازی اطلاعات در مورد مکانهای شلوغ را انجام ندهید. این زشت است و حداقل اینکه کودک شما را بی احترامی کند.
اگر کودک شما از قبل می داند چگونه صحبت کند ، یا به نوعی خواسته های خود را بیان کند ، پس با او صحبت کنید. هدف اصلی این گفتگو کشف دلیل طغیان کودک است. با این حال ، وقتی کودک جیغ می کشد و مقاومت می کند ، انجام این کار بسیار دشوار است. بنابراین ، در ابتدا تمام تلاش خود را برای جلب توجه کودک (اسباب بازی ، غریبه ، آهنگ و …) به کار بگیرید. به هیچ وجه بچه را مثل اینكه "عموی شریر شما را با خود خواهد برد" نترسانید. این باعث می شود کودک نسبت به شما احساس ناامنی کند.
حتی اگر افراد زیادی در اطراف شما هستند ، نگران نباشید. برای شما در این شرایط ، وضعیت روانی فرزند خودتان بسیار مهمتر است و نه در خارج از چشم بینندگان. اگر کودک به هیچ وجه تسلیم اقناع نمی شود ، پس با آرامش دست او را بگیرید و به خانه ببرید. نمایش عصبانیت کوچولوی خود را نادیده بگیرید ، او باید درک کند که چنین کارهایی معمولاً جلب توجه نمی کند.
