بازی جزئی جدایی ناپذیر از زندگی کودک است. در تربیت و آموزش کودکان بدون آنها نمی توانید کار کنید.
هر کودک به دنبال برقراری ارتباط با کودکان دیگر است ، سعی می کند بزرگسالان را درگیر بازی های خود کند.
برقراری ارتباط بین کودکان می تواند برخی از مشکلات را ایجاد کند: هر کودک شخصیت خاص خود را دارد ، که ممکن است همیشه با ویژگی های کودک دیگر ترکیب نشود.
کودک باید در همه تلاش ها پشتیبانی شود ، در غیر این صورت می تواند گوشه گیر ، آسیب پذیر ، کینه توز و حتی پرخاشگر شود.
بازی "دوست جدید". اسباب بازی های جدید مورد نیاز است. کودک خود را با حیوانات اسباب بازی جدید آشنا کنید. توضیح دهید که او دوست جدیدی دارد و به من بگویید کجا زندگی می کند ، چه می خورد. کودک باید به عنوان یک دوستی اسباب بازی برداشته و آن را نوازش کند.
بازی "شرایط". هر روز موقعیت های مختلفی را با کودک خود بازی کنید. به عنوان مثال: شما اسباب بازی ها را با هم جمع می کنید ، کودک آنها را سریعتر از شما جمع می کند. وانمود کنید که ناراحت هستید و کودک خود را تشویق کنید که برای شما متاسف شود و روحیه شما را بدهد.
بازی "کودکان در قفس". چندین کودک در این بازی شرکت می کنند. کودکان در یک دایره می ایستند و دست ها را می گیرند و 2-3 کودک باید در مرکز دایره بایستند. پس از سیگنال از قبل تنظیم شده ، کودکانی که در مرکز دایره ایستاده اند باید سعی کنند دایره را با دستان بالا بشکنند. اگر انجام این کار امکان پذیر بود ، شرکت کنندگانی که نمی توانستند دفاع را در دست بگیرند در مرکز دایره ایستاده اند.
