کودکان بزرگتر ، فضای کمتری برای اطاعت و مسئولیت بیشتر در زندگی آنها باقی می ماند. برای اینکه کودک بالغ بتواند رویای خود را محقق کند ، باید ابزار لازم برای این کار را داشته باشد. و نوجوانی بهترین زمان برای آموزش مسئولیت پذیری به یک نوجوان است. با بالا بردن این کیفیت در کودک ، لازم است بتوانید تعادل بین آزادی ، کنترل و تدبیر را پیدا کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به نوجوان خود به عنوان یک فرد مسئول فکر کنید. بیشتر اوقات در مورد آن با او و دیگران صحبت کنید. زیرا کودک در ارزیابی های خود از ارزیابی های بزرگسالان هدایت می شود. اگر متقاعد شده باشید: "او هرگز به تنهایی کاری انجام نمی دهد ، باید همیشه مجبور شود" ، کودک شما مطمئناً همین فکر را خواهد کرد و بدون فشار کاری نخواهد کرد. سعی کنید نگرش منفی درونی خود را به افکار مثبت تغییر دهید. و به جای: "او قادر به تصمیم گیری نیست." بگذارید اینگونه باشد: "من به کودک اعتماد دارم ، او ممکن است به خوبی از خودش مراقبت کند و مسئول اعمال خود است." اگر واقعاً آن را باور داشته باشید ، کودک نیز باور خواهد کرد و بنابراین متفاوت عمل خواهد کرد.
گام 2
تلاش و اطاعت را با مسئولیت اشتباه نگیرید. والدین اغلب در خواب می بینند که کودک می داند چگونه مسئولیت خود و اعمال خود را به عهده بگیرد. اما همزمان نوجوان را تحت کنترل دقیق و اطاعت بی چون و چرا قرار می دهند. اما مسئولیت پذیری به معنای تصمیم گیری با میل خود ، درک نیاز به اقدام و پیگیری آن است. احساس مسئولیت را می توان در یک کودک کوچک آموزش داد. به عنوان مثال ، به خودتان فرصت دهید وظایف خود را انتخاب کنید (شستن ظرف ها ، تمیز کردن ، مراقبت از حیوانات خانگی و غیره).
مرحله 3
برای تحقق همه خواسته ها و ارضای همه نیازهای کودک عجله نکنید. زیرا اگر شخصی دائماً غذا داشته باشد ، در آپارتمان همیشه تمیز است و لباس ، کتاب و پول برای سرگرمی در زمان مناسب ظاهر می شود ، پس او به هیچ وجه انگیزه ای برای استقلال پیدا نمی کند. برای جلوگیری از مشاجره بر این اساس ، با نوجوان خود موافقت کنید که به تدریج حضور مالی خود را در زندگی او کاهش دهید. بهتر است ، یک برنامه کامل را برای چند ماه یا چند سال تهیه کنید.
مرحله 4
اطلاعات مربوط به هزینه های صرف شده برای او را از کودک مخفی نکنید. برخی از والدین معتقدند که فرزندشان باید همه چیز داشته باشد و هزینه آن را برای او در نظر نمی گیرند. اما هر چه دختر یا پسر بزرگتر می شوند هزینه ها بالاتر می رود. و والدین اغلب مجبور می شوند که خود را محدود کنند. و کودک حتی در این مورد شک نمی کند ، به این واقعیت عادت می کند که تمام نیازهای او همیشه برآورده می شود.
مرحله 5
به فرزند خود بیاموزید که پول را اداره کند. برای این کار ابتدا با او در مورد اینکه چگونه آینده خود را تصور می کند ، نیازهای او چیست ، انتظار می رود چه دستمزدی داشته باشد و غیره صحبت کنید. سپس یک قانون برای گزارش دادن تمام پول هایی که صادر کرده اید و هزینه کرده اید ، تعیین کنید. بنابراین نوجوان یاد می گیرد که مسئول هزینه ها باشد و هزینه های خود را کنترل کند. البته این قانون را به پولی که خودش به دست آورده تسری ندهید. و در آخر ، به او کمک کنید تا خودکفا شود - یک کار مناسب پیدا کنید ، یک بودجه شخصی تهیه کنید ، یک خانه جداگانه اجاره کنید. به یاد داشته باشید ، کودک باید به وضوح بداند که بودجه هفته (ماه) را دارد.
مرحله 6
مشخص کنید فرزند شما در چه سنی باید خود را تأمین کند. به عنوان مثال ، بگذارید 20 ساله باشد یا از دانشگاه فارغ التحصیل شود. در این مورد از قبل با نوجوان موافقت کنید و گاهی او را یادآوری کنید: "پس از شش ماه (یک یا دو سال) ، شما باید کاری پیدا کنید و هزینه های خود را پرداخت کنید." ثابت قدم و بی دریغ باشید. تصمیم خود را دنبال کنید ، حتی اگر به نظر می رسد که کودک هنوز کاملا آماده نیست.
مرحله 7
به دام تحریکات نیفتید. پس از همه ، کاملاً طبیعی است که کودک در ابتدا سعی کند به مکان قبلی برگردد ، جایی که همه چیز داده شد و هیچ چیز خواسته نشد.گاهی اوقات به طرز باورنکردنی برای او متأسف خواهید شد ، و افکار در ذهن شما ظاهر می شود: "خوب ، آیا هنوز هم می توانی این لباس را برای او بخری؟" یا "چرا نمی توانم به تنها پسرم غذا بدهم؟"
