حتی در خانواده های صمیمی ، که کودکان بسیار مورد توجه قرار می گیرند ، کودکان گاهی اوقات به گونه ای رفتار می کنند که بزرگسالان آن را دوست ندارند. آسیب رساندن به کاغذ دیواری یک پدیده نسبتاً رایج است. کودک می تواند آنها را پاره کند ، با قلم های نمدی روی آنها نقاشی بکشد ، یا حتی عبارت "نقاشی رنگ روغن" را در عمل به کار ببرد. سرزنش کردن او بی فایده است ، اما تلاش برای یافتن راهی برای برون رفت از شرایط قطعاً ضروری است.
چه زمانی اتفاق می افتد
این مشکل بیشتر اوقات توسط والدین کودکان خردسال روبرو می شود. پس از سه سال تمایل به پاره شدن کاغذ دیواری معمولاً از بین می رود. این یک پدیده مربوط به سن است که می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. به عنوان مثال ، ممکن است کودک فقط علاقه مند باشد که یک کاغذ بزرگ به قطعات کوچک تبدیل شود. اتفاق می افتد که اگر کودک به اندازه کافی با او برخورد نکنند ، سعی می کند از این طریق توجه والدین را به خود جلب کند. منفی گرایان کمی نیز هستند که تصویر زمینه را پاره می کنند فقط به این دلیل که بزرگسالان آن را دوست ندارند. روش های مقابله با این پدیده متفاوت خواهد بود.
روشی برای کنجکاوها
ساده ترین گزینه زمانی است که کودک به دلیل علاقه به روند کار ، کاغذ دیواری را پاره می کند. علاقه را می توان به چیز دیگری تغییر داد. به عنوان مثال ، یک ورق بزرگ کاغذ به او بدهید که چیزی از کاغذ دیواری پاره نشود و حتی بلندتر هم خش خش کند. می توانید گوشه ای از آپارتمان را به فرزند خود هدیه دهید ، جایی که می توانید با کاغذ دیواری هر کاری را که او می خواهد انجام دهید: اشک ، نقاشی ، چسباندن تصاویر. چسباندن یک ورق کاغذ دیواری مخصوص در این گوشه مفید است ، اما فقط به صورت جزئی ، به طوری که در بهترین حالت ممکن پاره شود. توانایی بیان آزادانه کودک باعث می شود کودک از از بین بردن کاغذ دیواری در سراسر آپارتمان منصرف شود.
به عنوان مثال می توانید از کاغذ ردیابی ، کاغذ مومی و حتی روزنامه های قدیمی استفاده کنید.
کم توجهی
اگر کودک کاغذ دیواری را پاره می کند زیرا به او کم توجه می شود ، باید آنچه را که کم دارد به او بدهید. او انتظار دارد حداقل مورد سرزنش قرار گیرد. به هر حال مجازات نیز توجه است. نیازی به سرزنش نیست. فقط مرتباً با او کار جالب انجام دهید. شما می توانید از روی کاغذ طراحی کنید ، می توانید روی آن نقاشی بکشید ، اریگامی درست کنید و موارد دیگر. شروع همه این کارها با کودک خود. حتی متوجه نخواهید شد که چگونه نقص توجه به خودی خود از بین می رود.
با گذشت بیش از سه سال ، روش های جلب توجه ممکن است بسیار کم ضرر باشد.
راهی برای یک منفی گر
منفی گرایی کودکان خصوصاً "اولین مرحله انتقالی" است ، وقتی کودک شروع به تقاضای استقلال می کند و دائماً خودش را اصرار می کند. در این حالت روی کاغذ دیواری تمرکز نکنید. بچه منتظر "نه" شماست. خوب ، او را غافلگیر کنید. کاغذ دیواری پاره شده را تحسین کنید و از آنها بخواهید که همان کار را انجام دهند. از این روش نباید زیاد استفاده شود ، زیرا منفی گرایی می تواند برای زندگی باقی بماند.
روش فنی
اگر بعلاوه ، تلاش های شما نتیجه مورد انتظار را نداد - خوب ، کاغذ دیواری تنها راه تزئین دیوارها نیست. به عنوان مثال می توانید اتاق را با پارچه بپوشانید یا رول درست کنید. علاوه بر این ، در هنگام فروش شما همیشه می توانید کاغذ دیواری های ساخته شده از مواد را پیدا کنید ، که حتی برای بزرگسالان نیز پاره شدن به اندازه کافی دشوار است ، اگر به هیچ وجه غیرممکن نباشد. البته قیمت آنها از کاغذ گران است ، اما آزمایش های مداوم کودک شما اعصاب شما را خراب نمی کند.
