در سنین 4 تا 6 سالگی کودکان این س askال را می پرسند: "مادر ، تو خواهی مرد؟" این معمولاً برای بزرگسالان ناگهانی به نظر می رسد. اما در این لحظه مهم است که گیج نشوید و به درستی پاسخ ندهید تا کودک از اولین بحران وجودی خود به درستی زنده بماند.
چرا کودک در مورد مرگ می پرسد؟
کودکی که به سن بلوغ نرسیده است از والدین در مورد مرگ می پرسد زیرا برای اولین بار با این دانش روبرو می شود که همه خواهند مرد. این اتفاق معمولاً در سنین 4 تا 6 سالگی رخ می دهد. هر واقعه ای می تواند دلیلی برای این درک باشد: بیماری مادربزرگ ، مرگ یکی از اقوام ، پرنده مرده ای که در خیابان دیده می شود ، گفتگوی کسی درباره مرگ در خیابان ، در یک کودکستان.
لحظه ای که کودک این سوال را می پرسد ، او از قبل می داند که مرگ وجود دارد و از عدم اطمینان مرتبط با این واقعیت ترسیده است. او س notالاتی را در مورد اینکه آیا پدر و مادرش می میرند و آیا او خودش خواهد مرد ، می پرسد تا پاسخی مستقیم نگیرد و پدر و مادر را ناراحت نکند. هدف او یافتن احساس امنیت و اعتماد به نفس از دست رفته در بزرگسالان است ، علی رغم اینکه همه فانی هستند.
چگونه کودک می تواند به س questionsالات مربوط به مرگ پاسخ دهد؟
اول ، شما باید این واقعیت را بپذیرید که همه می میرند. نباید شما را با چنین سوالاتی مرعوب کرد و کودک را فریب داد. از این گذشته ، او از قبل می داند که خواهد مرد ، اما نمی داند شما نسبت به آن چه احساسی دارید. با ترس و امتناع از صحبت در مورد این موضوع ، شما به کودک نمی فهمید که با واقعیت مرگ چه کند ، شما اضطراب مرگ را برای او پخش می کنید. در این حالت ، اولین بحران وجودی به اندازه کافی زندگی نخواهد شد و در بحران های بعدی کودک نشان داده می شود.
دوم ، ضروری است که به کودک یک جهان بینی ثابت درباره مرگ ارائه دهیم.
به عنوان مثال ، اگر مسیحیت به شما نزدیک باشد ، پس می توانید بگویید: "بله ، همه می میرند. اما فقط بدن ما فانی است. روح نامیرا است. و ، اگر بدن زمینی خود را ترک کند ، به آسمان خدا می رود ، خوشحال می شود آنجاست و از بالا به ما نگاه می کند. " اگر شما یک ملحد باشید ، ممکن است جواب شما اینگونه باشد: "بله ، همه می میرند. اما مردم زنده هستند تا زمانی که یاد آنها زنده باشد. ببینید ، پدربزرگ درگذشت ، اما من ، دخترش و آنجا هستم تو هستی. ما او را به یاد می آوریم و دوستش داریم. به همین دلیل او با ما است. یا دیروز کتابی را خواندیم: شخصی که آن را نوشت قبلاً مرده است. اما سخنان او باقی مانده است ، که در آن به زندگی خود ادامه می دهد. به او."
وظیفه والدین این است که به طور منطقی دانش در مورد مرگ را در زندگی کودک ، در ایده های او در مورد جهان قرار دهند. نحوه انجام این کار بی ربط است. نکته اصلی این است که به کودک اطلاع دهید که:
- الف) از وجود مرگ آگاه هستید.
- ب) با توجه به راهی که دنیا به شما می دهد با آرامش آن را می گیرید.
پاسخ شما برای فرزندتان کافی خواهد بود. شاید او 1-2 س clarifال روشن کننده بپرسد ، اما اگر درباره جهان بینی خود تصمیم بگیرید مشکلی برای شما ایجاد نمی کند.
اگر با موفقیت به س questionsالات مربوط به مرگ پاسخ دهید ، اولین بحران وجودی در زندگی کودک پایان می یابد. او تمام موارد دیگر برخورد با مرگ را در جهان بینی ای که شما به او ارائه داده اید ، بنا خواهد کرد. این کار تا نوجوانی ادامه خواهد داشت. در دوره نوجوانی ، س questionsالات مربوط به مرگ از زاویه ای کاملاً متفاوت به وجود می آید و نوجوان آگاهانه و به احتمال زیاد به طور مستقل به دنبال پاسخ آنها خواهد بود.
