ما اغلب سعی می کنیم همه کارها را یک باره انجام دهیم و سخت کار می کنیم. کار کردن ، مراقبت از خانواده - همه اینها غالباً وقت زیادی از ما می گیرد ، اما چیز دیگری نیز وجود دارد. این عاداتی است که جزئی از زندگی ما شده و قبلاً نیز جزئی از آن شده است. حتی ممکن است متوجه آنها نشویم - و وقت زیادی را صرف این اقدامات کنیم.
به این فکر کنید که چه اقدامی می تواند برای شما باشد و چه چیزی می تواند باعث صرفه جویی در انرژی و ایجاد روحیه خوب شود ، فقط باید خلاص شوید. در اینجا فقط چند نمونه از این اعمال و عادات آورده شده است:
قهوه بیش از حد ، یا قهوه با سیگار
یک فنجان قهوه صبح اگر عادت کرده اید عالی است. اما ده فنجان که به بهانه اینکه خواب کافی نداشته اید ، هر نیم ساعت یک بار نوشیده می شوند ، و در حین کار خرد کردن چیز کاملاً متفاوتی است. به نظر ما می رسد که قهوه به ما نشاط می بخشد ، اما در واقع ، این سیستم عصبی ما را تحریک می کند.
دونات ، شیرینی و ساندویچ های مضر که هنگام فرار خورده می شوند ، اغلب به جای وعده های غذایی معمولی
چرا این اتفاق می افتد: کربوهیدرات های سریع می توانند فقط چند سانتی متر اضافی در ناحیه کمر به ما اضافه کنند. آنها فقط برای مدتی قدرت می بخشند و به هیچ وجه ویتامین و مواد معدنی در آنها وجود ندارد ، نیازی به ذکر این واقعیت نیست که "فست فود" همیشه با تمیزی کامل آماده نمی شود.
تلاش برای انجام هر کاری در مدت دو یا سه ساعت که پس از کار داریم.
تلاش برای فشردن همه چیز و همه در 10-15 دقیقه از زمان ، به عنوان مثال ، تلاش برای سرخ کردن کتلت ، صحبت با مشتری با تلفن ، بسته بندی ناهار برای شوهرش برای کار فردا ، و تلاش برای توضیح فیزیک برای کودک در همان زمان زمان. به نظر می رسد که ما در وقت و تلاش خود صرفه جویی می کنیم - اما در واقع ، این نوع چند وظیفه ای سرعت ما را کاهش می دهد. ما از خستگی می افتیم ، کتلت می سوزد ، رئیس ناراضی است و کودک فیزیک را نمی فهمد. علاوه بر این ، با گذشت زمان ، ما می توانیم مسئولیت ها را کمتر و بیشتر "جونگ" کنیم ، زیرا همه چیز محدودیت دارد.
چرا چند وظیفه ای فقط صدمه می زند: چنین تلاش هایی برای انجام همه کارها در مدت زمان کوتاه سیستم عصبی را به شدت تحت فشار قرار می دهد و قرار گرفتن در این حالت دائماً آن را تخلیه می کند. ما فقط سخت کار می کنیم ، نه استراحت.
ما آنچه را که واقعاً می خواهیم انجام دهیم برنامه ریزی نمی کنیم - و انجام نمی دهیم
جمعه شب است و با عصبانیت سعی می کنید آخر هفته خود را برنامه ریزی کنید. فردا صبح عزیمت کنید ، و شما در سراسر آپارتمان به دنبال یک حوله ساحل و لباس شنا هستید که باید اینجا باشد. در پایان ، معلوم می شود که لباس شنا کوچک است و حوله ساحل هرگز پیدا نمی شود. همه اینها به زمان و تلاش زیادی نیاز دارد. بدتر از آن ، شما را به تعویق انداختن و به تعویق انداختن یک چیز جالب ادامه می دهد. به نظر می رسد ، اگر شش ماهه بچه داریم ، کجا باید به سراغ پسر عموی محبوب خود برویم؟ زمان می گذرد ، مشکلات دیگر ظاهر می شود ، کودکی به مدرسه می رود یا کودک دوم ظاهر می شود - و شما هرگز به تولا نرفته اید. ما برنامه های خود را به تعویق می اندازیم و به تعویق می اندازیم ، در چرخه مشکلات کوچک روزمره می چرخیم - و همه آنها پایان نمی یابند - و هرگز پایان نخواهند یافت.
چرا این اتفاق می افتد؟ ما انرژی زیادی را صرف برنامه ریزی و اجرای مواردی می کنیم که باید انجام دهیم: نوشتن گزارش سه ماهه ، خرید داروهای لازم برای مادربزرگ یا واکسیناسیون مورد نیاز دخترم. به دلایلی ، ما نمی توانیم برای چیزهایی که برای ما مهم هستند ، قدرت پیدا کنیم ، اما موارد "اختیاری" هستیم.
چه باید کرد؟ آنچه را که می خواهید با تمام خانواده در میان بگذارید و اهداف خود را تعیین کنید. این یک تناقض غیر قابل توضیح است: ما به راحتی در هنگام کار هدف تعیین می کنیم و این کار را در زندگی روزمره انجام نمی دهیم. اما این نیز بسیار مهم است! یک هدف خانوادگی تعیین کنید (به عنوان مثال سفر به تولا برای ملاقات با اقوام که سه سال است آنها را ندیده اند) - و پول برای سفر وجود دارد و به طرز جادویی زمان نیز وجود خواهد داشت. یا شاید شخصی از خانواده به شما کمک کند وسایل خود را جمع آوری کنید و یک قمقمه برای سفر پیدا کنید.
اینترنت
چه تعداد از مردم به دنیا گفته اند - واقعیت همچنان پابرجاست: اینترنت مقدار زیادی از وقت و تلاش را می خورد ، اما بسیاری از افراد همچنان به جای "فقط یک دقیقه استراحت" به گشت و گذار در اینترنت ادامه می دهند.صادقانه بگویم ، این نقطه ضعف من نیز است. به نظر می رسد که او فقط یک دقیقه به داخل نگاه کرد - و یک ساعت گذشت. من راهی برای خودم پیدا کردم: اینترنت دقیقاً به موقع است ، در هیچ موردی قبل از خواب. سعی می کنم روی احساسات مثبت تمرکز کنم و سعی می کنم آنچه را که باعث آرامش و خواب من می شود کنار بگذارم. اگر من در کامپیوتر کار می کنم ، سعی می کنم فقط سایتهایی را که برای کار لازم هستند باز کنم و روی آنها "آویزان" نشوم. شاید سناریوهای دیگر برای شما مفید باشد.
این لیست را تکمیل کنید: شاید فعالیت های دیگری نیز داشته باشید که وقت و انرژی شما را می گیرد - سعی کنید ابتدا یکی را انتخاب کنید و به نحوه تغییر آن فکر کنید. در صورت امکان ، در ساعت مشخصی در محل کار خود تماس بگیرید: 15 دقیقه قبل از شام و نیم ساعت بعد از شام کنار بگذارید و بعد از تماس ها فیزیک را برای کودک خود توضیح دهید. یا به جای کتلت آب گوشت درست کنید ، این کار باعث صرفه جویی در وقت و انرژی گرانبها می شود. برای آخر هفته ، می توانید هر روز هفته کمی آماده شوید ، چیزی را به شوهر یا فرزند خود بسپارید ، و به جای یک پیراشکی مضر ، می توانید یک میان وعده با یک هویج یا یک موز بخورید - می توانید آنها را به صورت زن و شوهر در کیف خود بیندازید ثانیه
سخت ترین چیز احتمالاً با قهوه است ، اما یک راه حل هم وجود دارد. سعی کنید به تدریج میزان قهوه خود را بنوشید. آب بیشتری بنوشید ، سعی کنید اتاقی را که بیشتر در آن کار می کنید تهویه کنید - اغلب چیزی که ما آن را خستگی می دانیم کمبود هوای تازه است.
عادت های بد را به متحدان خود تبدیل کنید - و خواهید دید که چگونه می توانید کارهای بیشتری انجام دهید ، و بیشتر اوقات و در هر آب و هوایی روحیه خوبی دارید.
