سازگاری ژنتیکی همسران توسط متخصصان ژنتیک انجام می شود. اگر تجزیه و تحلیل DNA زن و شوهر ناسازگاری نسبی ژنتیکی را نشان دهد ، دیگر نیازی به ناراحتی نیست. طب مدرن حتی در چنین شرایطی روش های مختلفی برای باردار شدن و به دنیا آوردن جنین دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
سازگاری ژنتیکی ارگانیسم های زن و مرد بر اساس پروتئین های خاصی به نام آنتی ژن های HLA است. مخفف HLA مخفف "آنتی ژن های لکوسیت انسانی" است - آنتی ژن های لکوسیت انسانی. HLA پروتئینهای ویژه سلولهای خونی هستند که برای محافظت از بدن انسان در برابر باکتریها و ویروسهای خارجی طراحی شده اند.
گام 2
هر فرد مجموعه ای از آنتی ژن های خاص خود را دارد. در حالت ایده آل ، بدن مرد باید آنتی ژن های HLA خاص خود را داشته باشد و بدن زن باید آنتی ژن های خاص خود را داشته باشد. لازم نیست همپوشانی داشته باشند. سپس کودک بخشی از آنتی ژن ها را از پدر ، و بخشی را از مادر دریافت می کند. در این حالت بدن مادر قادر به ایجاد پاسخ ایمونولوژیک برای حفظ حاملگی خواهد بود.
مرحله 3
اگر آنتی ژن های والدین مطابقت داشته باشد ، بدن مادر شروع به درک جنین به عنوان سلول های خود می کند و باعث واکنش ایمونولوژیک نمی شود. به همین دلیل ، کودک در برابر سیستم ایمنی بدن مادر در امان نخواهد ماند ، این امر می تواند منجر به سقط جنین و مشکلات باروری جنین شود. ناسازگاری ژنتیکی می تواند دلیل ناتوانی در بارداری باشد.
مرحله 4
یک روش تایپ HLA برای بررسی سازگاری ژنتیکی وجود دارد. توسط متخصصان ژنتیک انجام می شود. در طی این روش خون از وریدهای هر دو همسر گرفته می شود. DNA با استفاده از معرفهای ویژه از نمونه های خون جدا شده و تجزیه و تحلیل ژنتیکی آن انجام می شود. به طور معمول ، روش تایپ HLA بیش از دو هفته طول نمی کشد. اگر هنگام مقایسه DNA همسران ، شباهت آنها در دو یا چند آنتی ژن لکوسیت مشخص شود ، آنها از ناسازگاری ژنتیکی جزئی صحبت می کنند ، که می تواند منجر به سقط جنین یا سقط شود.
مرحله 5
ناسازگاری کامل ژنتیکی نادر است. به طور معمول ، زوج های متاهل می توانند با ناسازگاری جزئی مواجه شوند. چنین تشخیصی یک جمله نیست. روشهای مختلفی وجود دارد که اجازه می دهد با استفاده از روشهای خاص و داروها تنظیم شود. پزشکی امکان حمل موفقیت آمیز جنین با ناسازگاری ژنتیکی ناقص را از دهه ها پیش فراهم کرده است. یک تکه پوست از پدر گرفته شد و در همسر باردارش کاشته شد. در نتیجه ، سیستم ایمنی بدن مادر به این قطعه پوست حمله کرد ، نه به بدن کودک. علاوه بر این ، داروهایی وجود دارند که می توانند ایمنی مادر را سرکوب کرده و اثر آنتی بادی بر روی جنین در حال رشد را تضعیف کنند. طب مدرن همچنین داروهایی تولید کرده است که به بدن زن کمک می کند تا کروموزوم های پدر را تشخیص داده و آنها را رد نکند.
