روانشناسی دروغ یک علم کامل است ، توسط استادان ، دانشمندان و افراد علاقه مند مطالعه می شود. روانشناسی دروغ های کودک موضوع ویژه ای است. کودک هنوز از نظر ذهنی شکل نگرفته است و با دروغ های او می توان تمام حالت درونی او را تشخیص داد.
روانشناسی دروغهای کودک در این واقعیت نهفته است که دروغی که در ضمیر ناخودآگاه پنهان شده است قطعاً در حالت های چهره ، حالت چشم و حرکات غیرطبیعی وی نمایان می شود. حتی یک بزرگسال نیز هنگام گول زدن می تواند نگاه سرگردان خود را پنهان کند ، اما کودک اصلاً به آن فکر نمی کند.
اول از همه ، هنگام دروغ گفتن کودک ، تغییر در لقاح وجود دارد. دستانش بی قرار هستند ، دائماً به صورتش دراز می شوند ، او دائماً با انگشتانش کرک می کند ، پاهایش بی حرکت نمی ماند.
روش دیگر برای فریب فریب ، وضعیت جسمی فریبکار کوچک است. اگر داستان خیالی دیگری ظاهر شود ، کودک قطعاً یا درجا لگدمال می کند ، یا عقب و جلو می رود ، به طور کلی ، حرکات او بی قرار خواهد بود.
غالباً شوخي گران كوچك حقيقت را دروغ مي گويند. با خواندن کتاب برای آنها ، ما اغلب دروغ ها را همراه با یک افسانه ارائه می دهیم: گاهی حیوانات با ما صحبت می کنند ، سپس ماشین ها فوتبال بازی می کنند. بنابراین آنها ، که به چیزی از خودشان می رسند ، واقعاً به آنچه گفته شده ایمان دارند.
اگر تقلب یافتید ، هرگز کودک را سرزنش یا مجازات نکنید. درک دلیل دروغ گفتن او مهم است. کودک هنوز خیلی کوچک است ، نمی تواند عمداً دروغ بگوید و دروغ بگوید ، به این توجه کنید. هر فریبی دلیل دارد.
شاید کودک فقط در مورد یک موضوع خاص فریب می دهد - این بدان معنی است که چیزی او را آزار می دهد ، شاید او از چیزی یا کسی ترسیده باشد. شاید او می خواهد چیزی بگوید یا بپرسد ، اما ، با دانستن پیشاپیش در مورد امتناع ، به طور شهودی دروغ سودآوری ارائه می دهد.
روانشناسی دروغ علمی آسان نیست که توسط متخصصان مورد مطالعه قرار گیرد ، اما والدین باید کودک خود را احساس کنند و در صورت لزوم ، بدون هیچ گونه علمی به او کمک کنند.
