"من این چکمه ها را نمی خواهم! من نمی خواهم پیانو بزنم "! چند بار این کلمات را از فرزند خود می شنوید؟ شایسته است دلایل این رفتار را درک کنید و درک کنید که اصرار بر لزوم انجام کارهایی که درک آن برای کودک کوچک دشوار است ، والدین همیشه حق ندارند …
1. آیا ما در ادعاهای خود کفایت می کنیم؟
برای کودک بسیار مهم است که از نظر خود دفاع کند. به او گوش کن. به عنوان مثال ، شما می خواهید اولین بازی را حذف کنید تا به ترتیب به بازی بعدی ادامه یابد ، اما کودک ایده دیگری دارد: او قصد دارد آنها را ترکیب کند و با بازی جدیدی که قبلاً ترسیم کرده بازی کند.
اختلاف در این مورد اجتناب ناپذیر است. او به تصمیم شما اعتراض خواهد کرد و از تصمیم خود دفاع خواهد کرد ، در این صورت شما باید از او س questionال کنید "چرا؟" شاید بحث های او کاملاً سنگین به نظر برسد و دیدگاه خود را تغییر دهید. از این نترس
2. انتخاب والد یا فرزند؟
تاکنون بسیاری از والدین و متخصصان رویکرد متفاوتی نسبت به این موضوع دارند. مطمئناً اراده والدین صورت می گیرد و حتی اگر انتخاب والدین با این واقعیت توجیه شود که این مشاغل در آینده مفید هستند و کودک نمی فهمد که چرا لازم است این کارهای نامفهوم را انجام دهد ، شما همیشه مجبور خواهید بود غلبه بر مقاومت
در اینجا می توانید چنین راه حلی را فرض کنید (در صورتی که هنوز خودتان اصرار داشتید). اگر کودک در حال پیشرفت است ، پس انتخاب والدین موجه است. در اینجا توانایی هایی وجود دارد و ارزش سرمایه گذاری در این فعالیت را دارد. اگر موفقیت ها ناچیز باشد ، کودک تمایل و احتمالاً ویژگی های لازم را ندارد. دشوارترین کار ارزیابی توانایی هاست و اگر آنها با کمک کودک خود را نشان دادند ، باید به رشد آنها کمک کنید.
3. چه کسی سفارش را دوست دارد؟
آیا وقتی سفارش می دهید دوست دارید؟ اگر در آدرس خود بشنوید چه پاسخی می دهید: «مایع بیشتری برای ظروف در یک بشقاب بریزید. So-a-k ، بهتر آن را بشویید ، می بینید ، خاک باقی مانده است!.
در بهترین حالت ، اگر حالت عاطفی شما در همان سطح باقی بماند ، پاسخ خواهید داد: "اگر می دانید چه چیزی بهتر است ، پس این کار را انجام دهید!"
بسیاری از کودکان ، مانند بزرگسالان ، دستورالعمل ها را دوست ندارند. آنها ممکن است آماده چیدن تختخواب ، شستن ظرف ها و انجام تکالیف خود باشند ، اما وضعیت تحریک والدین آنها را سرکوب می کند و آنها لجبازی می کنند. تا زمان انجام کار از انتقاد بپرهیزید.
4. روی زمین بایستید!
ارزش دارد 2 دوره روانشناختی در نظر گرفته شود که کودک آماده دفاع از نظر خود است.
اولین مورد "بحران سه ساله" است. "نمی خواهد" فقط به این دلیل که نمی تواند با آنچه والدینش به او پیشنهاد می کنند موافقت کند. این زمان معتدل است ، بنابراین فقط صبور باشید.
موج دوم ، دوره بزرگ شدن (نوجوانی) ، زمان تعیین جایگاه فرد در جامعه است.
به کودک نیاز است که استقلال و توانایی بیشتری در تصمیم گیری حداقل برخی از تصمیمات خود داشته باشد. در این حالت ، نوجوان مسئول آنهاست و فقط در مورد اصول با والدین بحث می کند و سرانجام مقدار قابل توجهی از مشاجرات و هوی و هوس های احمقانه از بین می رود.
