پول جیب برای بسیاری از خانواده ها مسئله ای بحث برانگیز است. برخی از آنها بلافاصله شک می کنند که آیا ارزش دادن پول به کودک است و در چه سنی انجام این کار بهتر است. کودکان و والدین گاهی اوقات در این مورد نظرات مخالف دارند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
دادن پول جیبی به فرزندتان ضروری است. این مرحله بسیاری از موارد را به او می آموزد: نحوه مدیریت پول ، اولویت قرار دادن هزینه برای چه چیزهایی و غیره ، آموزش پس انداز و شمارش پول. پس از همه ، در حالی که کودک پول شخصی خود را در دست ندارد ، او نمی داند که چگونه می تواند پایان یابد و چرا والدین باید در چیزی پس انداز کنند.
گام 2
یک س importantال مهم در اینجا سن خواهد بود: چه موقع می توان مقداری کودک به او سپرد ، می داند که آن را به همین ترتیب به دوستانش نمی دهد و ضرر نمی کند؟ در بیشتر موارد ، در سنین پیش دبستانی ، کودک هنوز خیلی جوان است و نمی تواند به تنهایی پول را اداره کند. او به والدینش وابسته است ، بدون آنها به پیاده روی نمی رود و هنوز هم حساب خوبی ندارد. اما به دانشجویان کم سن و سال دیگر می توان با مبالغ اندک اعتماد کرد. در این زمان ، کودکان استقلال بیشتری می یابند ، بنابراین پول جیبی به آنها نظم می آموزد ، از پدر و مادر آزاد می شوند.
مرحله 3
لازم به ذکر است که دانشجویان جوان تازه یاد گرفته اند که چگونه پول را اداره کنند. آنها هنوز نمی دانند که چگونه برنامه ریزی و توزیع صحیح کنند. بنابراین ، آنها باید در بخشهای کوچک ، اما بیشتر از نوجوانان ، پول بدهند. بیایید بگوییم شما موافقت می کنید که در ابتدای یا پایان هفته به فرزند خود پول بدهید. غیر منطقی است که کل مبلغ یک ماه را به کودک 7-9 ساله بدهید - این خطر وجود دارد که او بلافاصله آن را خرج کند.
مرحله 4
میزان پول جیب به توانایی های مالی هر خانواده خاص بستگی دارد. اما بزرگنمایی زیاد کودک ارزش آن را ندارد. پول جیبی مبلغی برای نگهداری او نیست ؛ بلکه نباید تلاشی برای رشوه دادن وی یا تأمین هر آنچه کودک می خواهد باشد. پول جیبی یکی از عناصر تربیت است ؛ نباید کودک را خراب کند. بنابراین ، حتی در خانواده های ثروتمند ، باید مقادیر بسیار کمی پول جیبی اختصاص داده شود تا به کودک آموزش داده شود که از عهده امور مالی به طور شایسته برآید و امنیت خانواده را در مقابل سایر کودکان نشان ندهد.
مرحله 5
توافق با کودک در مورد اینکه چه پول جیبی نباید هزینه شود و ممکن است از آن محروم شود ضروری است. پول نباید ابزاری برای دستکاری کودک ، پرداخت هزینه نمرات خوب یا رفتار او شود. شما می توانید پول جیبی خود را فقط به عنوان آخرین چاره محروم کنید: نه به این دلیل که کودک دوباره در اتاق خود نظم و ترتیب نداد و شما با هم مشاجره کردید ، بلکه به این دلیل که کودک توافق های قبلی را خراب کرد و مثلاً برای تراشه های مضر یا بدتر از آن پول خرج کرد ، روی سیگار ، اگرچه شما آن را ممنوع کردید. لغو پول جیب باید موقتی باشد - به مدت یک هفته یا یک ماه و فقط برای اهداف آموزشی.
مرحله 6
با این حال ، والدین نباید نسبت به آنچه کودک پول خود را صرف می کند ، بسیار سخت گیر باشند. آنها نباید از خریدهای او انتقاد کنند - حتی اگر این کارها به اندازه والدین عملی نباشد ، اما این پول و خریدهای اوست. کودک حق دارد خواسته های خود را داشته باشد و وسایل و وسایل خود را دور بیندازد. حتی اگر کودک پول خرج نمی کند ، نباید از او گزارش بخواهید ، شاید او پس انداز می کند برای خرید جدی.
