اسباب بازی های اضافی ، لباس ها ، بازی ها بیش از حد زیاد است. مینیمالیسم به کودکان کمک می کند تا آرام ، منطقی ، متمرکز باشند. این بدان معنا نیست که فقط دیوارهای سفید و یک اسباب بازی باید در اتاق کودکان باقی بماند ، اما توانایی کنار آمدن با چیزهای کوچک مزایای خود را دارد.
هرج و مرج گنجه ای پر از لباس ، جعبه های پر از اسباب بازی تأثیر منفی بر روان می گذارد. عدم اطمینان ، اضطراب ، مشکلات رفتاری در جایی بوجود می آیند که گزینه های زیادی وجود دارد اما وقت کافی ندارد. مینیمالیسم در والدین شامل مواد کمتری است اما سرگرم کننده تر است. سپس فرزندان:
تحقیقات نشان می دهد که کمتر اسباب بازی به کودکان کمک می کند تا با یک اسباب بازی بیشتر تمرکز کرده و بازی کنند. کودک تمرکز را یاد می گیرد. بگذارید گاهی خسته کننده باشد ، اما برنامه روزمره باقی خواهد ماند. بعد از مدرسه هیچ چیز باعث حواس پرتی نخواهد شد. شلوغی و همچنین درخواست مداوم "کنار گذاشتن اسباب بازی ها" استرس ایجاد می کند.
… مینیمالیسم به شما یاد می دهد که به آنچه در حال حاضر دارید ارزش دهید. هنگامی که کالاهای مختلف کوچک است ، بچه ها اسباب بازی های خود را دوست دارند ، آنها را مانند یک گنج گرامی می دارند. نیاز به تبادل ، اشتراک ، به نوبه خود ، مهارتهای اجتماعی و ارتباطی را توسعه می دهد.
وقتی در اتاق کاری برای انجام دادن وجود ندارد ، بچه ها به دنبال دوستان می روند بیرون. رفقا ، طبیعت ، بازی در فضای باز ، ورزش - همه اینها ارزش تطبیق با سبک زندگی مینیمالیستی را دارد.
… کمبود سرگرمی خیالی کودکانه را روشن می کند: بالش ها به قلعه تبدیل می شوند ، جعبه ها به ماشین تبدیل می شوند. بچه ها صحنه ها و موقعیت های خنده داری را برای بازی ایجاد می کنند. آنها از مواد موجود چیزی را که در زندگی کم است اختراع می کنند. تخیل رشد می کند. انتخاب کمتر به معنای راه حل های خلاقانه تر است.
… این محدودیت شما را مجبور می کند که برای تعطیلات با دقت اسباب بازی ها را انتخاب کنید ، عاقلانه پول خرج کنید یا هدیه بخواهید. خرید لازم نیست تکانشی باشد. به تدریج ، کودکان با مصرف گرایی ، تبلیغات آشنا می شوند. مدیریت پول را بیاموزید. آنها در مورد مزایا ، کیفیت ، کاربردی بودن مسائل از خود س questionsال می کنند.
تماشای فیلم ، بازی رومیزی و یا بلند خواندن کتاب به والدین این فرصت را می دهد که با فرزندشان رابطه برقرار کنند و دوست شوند.
کودکان می فهمند که خرید بی رویه آنها را خوشحال نمی کند. آنها می دانند چگونه از چیزهای کوچک لذت ببرند. بیشتر اوقات آنها فعالیت ها و تجربیات را انتخاب می کنند: تعطیلات خانوادگی ، ملاقات با دوستان ، سفر به مادربزرگشان.
برای اینکه بفهمید کدام یک از اسباب بازی ها را باید نگه دارید و کدام یک را باید از بین برد ، مشاهده کنید. کودکان از طریق بازی یاد می گیرند. اسباب بازی ها ابزار یادگیری هستند. حداقل یک هفته تماشا کنید. محاسبه کنید: آنچه کودک دوست دارد ، چه چیزی او را رشد می دهد ، چه فقط در مهد کودک اتفاق می افتد. با فرزند خود از شر چیزهای غیر ضروری خلاص شوید.
کاهش تعداد اسباب بازی ها هرگز مجازات نخواهد بود. این یک رهایی برای همه افراد درگیر است - بچه ها نیز تغییر را دوست دارند. با تجربه پوچی و کسالت ، آنها به سرعت می بینند که چگونه به بازی برگردند.
