غالباً ، بیشتر از همه افراد نزدیکان خود را آزرده می کنند. آنها با دانستن نقاط دردناک خود ، دقیقاً همان جا را هدف قرار دادند. سپس پشیمانی به سرعت فرا می رسد ، اما غرور یا شرمساری شدید نزدیک شدن و عذرخواهی را مشکل می کند. کینه به اعماق درون خود می رود ، جایی که با تجربیات دیگر رشد می کند. این اغلب منجر به افسردگی و شکستگی عصبی می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر مقصر هستید از عذرخواهی نترسید. نزدیکترین افراد - والدین ، مادر ، مطمئناً شما را خواهند بخشید. علاوه بر این ، آنها شما را مجبور به التماس کردن مکان نمی کنند ، همانطور که بعضی اوقات شرکا می گویند. اولین قدم شما برای نزدیکانتان کافی است ، سپس آنها با خوشحالی برای ایجاد روابط عجله می کنند.
گام 2
اگر از عذرخواهی حضوری خجالت می کشید ، این کار را در نامه انجام دهید. برای مادرتان کارت پستال زیبایی ارسال کنید که در آن بنویسید چگونه او را دوست دارید و از این که او را آزرده اید ، چگونه پشیمان هستید. بنویسید چرا این کار را کردید؟ شاید شما مدت ها از مادر خود عصبانی بوده اید و این احساس در مکالمه های عادی رشد کرده ، جمع شده و در نهایت منفجر می شود. احساسات خود را پنهان نکنید. اجازه ندهید مادرتان فکر کند که شما چیزی از ماجرا نمی گیرید. از این گذشته ، بی تفاوتی بیشتر از همه صدمه می زند.
مرحله 3
بعد از اینکه مادر نامه را دریافت و خواند ، با او تماس بگیرید. بیایید به او سر بزنید ، چیز خوشمزه ای برای چای بیاورید آنچه را که مدتها آرزو داشته است - عطر جدید ، سشوار مدرن ، مجموعه ای از ظروف و غیره به عنوان هدیه به همراه داشته باشید. بعد از چای آشتی دهنده به او هدیه دهید تا مادرتان فکر نکند شما می خواهید با یک هدیه به او رشوه دهید. برعکس ، شما باید تمام حرفهای خوب را در حین مکالمه بگویید ، و قبل از ترک خود را متعجب کنید. در این صورت مادر فقط برداشت های مثبتی از دیدار شما خواهد داشت و توهین را فراموش خواهد کرد.
مرحله 4
در عذرخواهی دریغ نکنید. مطمئناً ، حتی اگر طلب بخشش نکنید ، مادر شما همچنان به برقراری ارتباط با شما ادامه می دهد. اما گرمای قبلی وجود نخواهد داشت. هم شما و هم او دائماً احساس کم کاری خواهید داشت. این امر مانند گذشته با صادق بودن با یکدیگر تداخل خواهد کرد. بهتر است روز بعد از درگیری عذرخواهی کنید. این زمان کافی برای خنک شدن و جمع آوری افکار شماست. هر چقدر مکالمه صریح به تأخیر بیفتد ، ضرورت آن کمتر به نظر می رسد. و در پایان ، این اتفاق نمی افتد ، هر بار عزیزان را از یکدیگر جدا می کند.
