شخصی که مجبور بود مرگ یک کودک را تحمل کند ، غالباً با این غم تنها می ماند. مطمئناً دیگران در کنار او خواهند بود و به او کمک می کنند ، اما مردم از صحبت درباره مرگ پرهیز می کنند. احساس حمایت اخلاقی که آنها می توانند ارائه دهند به دو عبارت کاهش می یابد: "قوی باش" و "زندگی ادامه دارد". دانشی که نیاکان ما داشته اند و اخیراً فراموش شده اند ، می تواند به کسی کمک کند که چنین فاجعه ای را تجربه کرده است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اوایل ، وقتی دارو خیلی پیشرفت نکرده بود ، غم و اندوه در خانواده ها اغلب اتفاق می افتاد. بنابراین ، مردم رویکرد عملی پیدا کردند و مراحل بعدی فاجعه ای را که نزدیکان آن مرحوم تجربه کردند ، تعیین کردند. برای کنترل وضعیت روحی خود باید مراحل غم و اندوه را بدانید. این به شما کمک می کند به موقع بفهمید اگر در یکی از آنها اقامت داشته اید ، برای کمک به متخصصان در این مورد مراجعه کنید.
گام 2
مرحله اول شوک و بی حسی است ، که در آن شما ضرر را باور ندارید و نمی توانید آن را بپذیرید. در این مرحله ، افراد رفتار متفاوتی دارند ، برخی از غم و اندوه منجمد می شوند ، برخی سعی می کنند خود را در فعالیت های سازماندهی مراسم تشییع جنازه ، دلجویی از بستگان دیگر فراموش کنند. "شخصیت زدایی" زمانی اتفاق می افتد که فرد واقعاً نفهمد کیست ، کجا و چرا است. تنتورهای تسکین دهنده ، روش های ماساژ در اینجا کمک می کنند. تنها نباشید ، اگر می توانید گریه کنید. این مرحله حدود نه روز طول می کشد.
مرحله 3
سپس ، تا چهل روز ، ممکن است مرحله انکار ادامه یابد ، در این مرحله شما ضرر خود را درک خواهید کرد ، اما آگاهی شما هنوز نمی تواند با آنچه اتفاق افتاده کنار بیاید. غالباً در این دوره ، مردم قدم ها و صدای درگذشتگان را می شنوند. اگر خواب دید ، در خواب با او صحبت کنید ، از او بخواهید که به شما بیاید. در مورد مرحوم با اقوام و دوستان صحبت کنید ، او را بخاطر بسپارید. در این دوره ، اشک مکرر عادی تلقی می شود ، اما نباید آنها را به صورت شبانه روزی ادامه داد. در صورت ادامه مرحله انسداد و بی حسی ، مراجعه به روانشناس ضروری است.
مرحله 4
در دوره بعدی ، که تا شش ماه پس از مرگ ادامه دارد ، پذیرش ضرر ، آگاهی از درد باید رخ دهد. در این دوره می تواند دوباره ضعیف و تقویت شود. پس از سه ماه ، ممکن است یک بحران رخ دهد ، احساس گناه ظاهر شود: "من شما را نجات ندادم" ، و حتی پرخاشگری - "شما مرا ترک کردید". در این دوره ، پرخاشگری می تواند به دیگران منتقل شود: پزشکان ، دوستان پسر ، دولت. این احساسات طبیعی است ، مهمترین چیز این است که غالب نمی شوند و پرخاشگری طولانی نمی شود.
مرحله 5
مقداری تسکین درد تا سال بعد از مرگ اتفاق می افتد ، اما معمولاً انتظار می رود که در سال یک افزایش جدید ایجاد شود. اگر قبلاً می دانید که چگونه غم و اندوه خود را کنترل کنید ، احساسات شما به اندازه روز فاجعه بیشتر نخواهد شد.
مرحله 6
اگر همه این مراحل را به طور عادی طی کرده باشید ، در پایان سال دوم روند "عزاداری" کامل می شود. این بدان معنا نیست که غم و اندوهی را که تجربه کرده اید فراموش خواهید کرد ، اما در این زمان شما قبلاً یاد گرفته اید که بدون آن مرحوم زندگی نکنید و از او به خوبی یاد کنید ، غم و اندوه شما همیشه با اشک همراه نخواهد بود. شما برنامه های جدید ، اهداف و انگیزه های جدیدی برای زندگی خواهید داشت.
