کمک یا عدم کمک به کودک در انجام تکالیف سوالی است که بیشتر والدین را نگران می کند. از یک طرف ، کمک یک بزرگسال به بهبود عملکرد تحصیلی کمک می کند ، از طرف دیگر استقلال و توانایی تفکر کودک را سلب می کند. چگونه می توان در چنین شرایطی عمل کرد؟!
بسیاری از مادران به اشتباه معتقدند که کمک به کودک در انجام تکالیف به معنای تکمیل تکالیف خود به تنهایی و فرستادن کودک با آرامش خاطر به مدرسه است. با این حال ، حتی با داشتن وقت آزاد بیش از حد ، انجام این کار ارزش ندارد ، زیرا فردا وضعیت تکرار می شود و ، شاید ، کودک به سادگی نمی خواهد خودش درس بگیرد.
بیشتر مادران مشغول یا بسیار احساساتی نمی توانند این حقیقت را تحمل کنند که کودک برای مدت طولانی درس می آموزد یا نمی تواند به طور مستقل وظیفه را تشخیص دهد و در کنار او بنشیند و کار را برای کودک انجام دهد. این هم اشتباه است. نکته اصلی این است که صبور باشید و سعی کنید مطالب نامفهوم را برای دانش آموز توضیح دهید.
برای کاهش زمان صرف شده برای تکمیل دروس و استرس ناشی از این روند ، باید کاملاً از دستورالعمل های زیر پیروی کنید.
یک جدول زمانی مشخص برای اتمام دروس
برای انجام این کار ، باید در مورد زمانی که کودک شروع به انجام تکالیف خود می کند و در چه زمانی او را با کودک در میان بگذارید. انصراف از برنامه نامطلوب است ، زیرا یک برنامه روشن نظم را القا می کند.
در طول درس استراحت کنید
در طول آماده سازی درس ها (به خصوص اگر تعداد آنها زیاد باشد) ، لازم است به کودک فرصت دهید تا کمی استراحت کند. در این زمان دانش آموز می تواند کمی گرم شود ، یک میان وعده بخورد یا کمی هوای تازه بگیرد.
به اشتباهات اشاره کنید
هنگام بررسی پیش نویس با تکالیف ، لازم است به اشتباهات کودک اشاره کنید ، اما در هیچ مورد آنها را اصلاح نکنید. روشی که مرید خودش این کار را می کند.
مجازات برای نمرات بد
نیازی به سرزنش یا تنبیه کودک به دلیل نمرات ضعیف نیست ، زیرا این همیشه به آمادگی ضعیف بستگی ندارد. ممکن است ترس در مقابل کلاس یا معلم ، احساس ناخوشی ، حواس پرتی و … وجود داشته باشد. برعکس ، ارزش آن را دارد که به کودک کمی بیشتر وقت دهید و از تلاش او ستایش کنید ، در طول راه توضیح دهید که همیشه فرصتی برای تصحیح نمره نا مطلوب وجود دارد.
