هفته نوزدهم یکی از آرام ترین دوره های بارداری است. در این زمان ، "طوفان" های هورمونی دیگر متوقف شده اند ، و اندازه شکم هنوز کوچک است. در عین حال ، بسیاری از احساسات دلپذیر وجود دارد که به مادر باردار لذت می بخشد.
تغییرات در بدن زن
با شروع هفته نوزدهم ، یک شکم گرد ، البته کوچک ، از قبل قابل توجه است. همچنین ، پستانها به تدریج بزرگ می شوند. رنگ مو بهبود می یابد ، آنها ضخیم تر می شوند. حساسیت پوست کمی افزایش می یابد. در این راستا ، صرف زمان زیاد در زیر نور آفتاب و همچنین اغلب استفاده از مواد آرایشی توصیه نمی شود. عدم رعایت این اقدامات می تواند منجر به ایجاد لکه های پیری یا حساسیت روی پوست شود.
همچنین یک افزایش وزن محسوس وجود دارد که راه رفتن زن را کمی پیچیده می کند. ارزش دارد به این عادت کنید ، و همچنین به پهلو بخوابید: دراز کشیدن روی شکم دیگر امکان پذیر نیست ، و این یک خطر برای جنین است ، زیرا مادر ممکن است گردش خون مختل شده در حفره شکم را تجربه کند. به طور کلی ، افزایش تا 5 کیلوگرم وزن یک امر عادی تلقی می شود و ارتفاع فونداس رحم در این زمان حدود 20 سانتی متر است.
علاوه بر این ، در بدن مادر و نوزاد ، هورمون سوماتوتروپین به طور فعال تولید می شود ، که مسئول سنتز RNA و DNA در سلول های اندام های مختلف است. تحت تأثیر آن ، بینی ، گوش ، انگشتان یک زن ممکن است کمی افزایش یابد ، اما نباید نگران بود ، زیرا پس از زایمان همه چیز باید به حالت طبیعی برگردد.
از جمله احساسات ناخوشایند احتمالی ، می توان مشکلات خفیف هضم و مدفوع را متمایز کرد ، زیرا افزایش اندازه رحم به تدریج اندام های اطراف را فشرده می کند. علاوه بر این ، ممکن است مشاهده شود:
- خونریزی لثه و خونریزی بینی نادر ؛
- سردرد و سرگیجه
- تورم و گرفتگی اندام ها
- واریس روی پاها ؛
- کمردرد
اینها پدیده هایی کاملاً طبیعی هستند که زنان در کل دوره قبلی بارداری به تدریج به آنها عادت می کنند. عصبی بودن و سمیت خصوصیات مراحل اولیه عملا مشاهده نمی شود. لازم به ذکر است که در این دوره ، کودک متولد نشده به طور فعال در حال توسعه بافت استخوانی است ، بنابراین به کلسیم بیشتری نیاز دارد. لبنیات ، سبزیجات و میوه های تازه ، گندم سیاه و محصولات گوشتی کم چرب باید در رژیم غذایی گنجانده شوند. حذف ادویه ، گوشت های دودی و غذاهای سرخ شده که هضم را مختل می کنند و اغلب باعث آلرژی می شوند ، ضروری است.
رشد جفت در هفته نوزدهم بارداری
مهمترین لحظه مشاهده شده در این دوره از بارداری ، تکمیل تشکیل جفت است. سد جفت تشکیل شده و به طور فعال شروع به کار می کند ، از آمادگی بدن زن برای زایمان در آینده اطمینان حاصل می کند. در برخی موارد ، این روند ممکن است تا پایان هفته 20 به پایان برسد.
جفت مهمترین عملکردها را انجام می دهد ، از جمله:
- تنفسی - اکسیژن رسانی به جنین ؛
- تغذیه ای - تأمین مواد مغذی لازم برای کودک ؛
- دفع - خروج مواد زائد جنین ؛
- هورمونی - تولید هورمون های مسئول رشد و بلوغ جنین.
محافظ - تمیز کردن خون مادر از مواد مضر به دلیل کار سد خونساز ، که شامل یک فیلتر جفت و دیواره رگهای خونی مادر است ؛
تکمیل تشکیل سد جفت را می توان با عبور سونوگرافی قضاوت کرد. در این زمان ، محدودیت استفاده از داروهای خاص برداشته می شود ، که باید توسط پزشک معالج گزارش شود.
تجزیه و تحلیل و معاینات
با شروع هفته نوزدهم بارداری ، توصیه می شود برای جلوگیری از پیشرفت احتمالی کم خونی ، آزمایش خون هموگلوبین انجام دهید. همچنین باید سطح قند خود را نیز بررسی کنید. هر دو هفته یک بار ، مادر باردار باید آزمایش ادرار عمومی انجام دهد تا مطمئن شود پروتئین در آن وجود ندارد.مورد بعدی انجام آزمایش غربالگری ژنتیکی است که باید در سه ماهه دوم انجام شود و تا هفته بیستم بارداری اطلاعاتی باقی بماند.
علاوه بر این ، به مادران باردار یک آزمایش به اصطلاح سه گانه اختصاص داده می شود ، که شامل آزمایش خون بیوشیمیایی برای AFP ، hCG و استریول آزاد است. این شاخص ها همراه با اطلاعاتی مانند سن ، وزن ، تعداد فرزندان و غیره در تشخیص خطر ابتلا به ناهنجاری های کروموزومی در کودک متولد نشده کمک می کند.
به دستور پزشک ، سونوگرافی دیگری می تواند در هفته نوزدهم بارداری انجام شود. این معاینه با هدف بررسی اعضای داخلی یک زن انجام می شود و همچنین رشد کودک را نشان می دهد. این عوامل زیر را در نظر می گیرد:
- وضعیت منطقه یقه و استخوان بینی جنین برای تعیین وجود یا عدم وجود ناهنجاریهای کروموزومی.
- ضربان قلب کودک؛
- فعالیت حرکتی کودک (در این زمان او کاملاً متحرک است) ؛
- وجود هر گونه آسیب شناسی ؛
- حالت مایع آمنیوتیک.
- اگر کودک در موقعیت صحیحی قرار داشته باشد ، در حال حاضر می توان جنسیت آن را تعیین کرد.
رشد سیستم ها و اندام های کودک
در هفته نوزدهم بارداری ، کودک آینده هنوز پوستی قرمز و چروکیده دارد ، اگرچه به تدریج ضخیم شده و خواص محافظتی مداوم پیدا می کند. رسوب بافت چربی زیر جلدی در قفسه سینه و کلیه ها و همچنین صورت وجود دارد که به کودک اجازه می دهد انرژی لازم را جمع کند.
سیستم عصبی مرکزی ایجاد می شود ، ارتباط بین سلول های عصبی افزایش می یابد ، قشر مغز رشد می کند. فعالیت رفلکس کودک پیچیده تر می شود ، او شروع به حرکت دادن بازوها و پاهای خود با فعالیت بیشتری می کند ، اولین احساسات در صورت او ظاهر می شود ، و او می تواند به طور دوره ای انگشتان خود را به دهان خود بچسباند. شنوایی کودک نیز در حال رشد است: او می تواند از قبل به صداهای بلند واکنش نشان دهد و از برخی از آنها بترسد.
سیستم هضم جنین نیز در حال بهبود است. روده شروع به جمع شدن مکونیوم ، مدفوع اولیه می کند ، که شامل سلول های صفراوی مرده و اپیتلیوم لایه بردار است که با بلعیدن مایع آمنیوتیک به روده وارد می شود. مدفوع هنوز با جذب در خون دفع و پردازش نمی شود. جگر كودك كه از قبل تشكیل شده است ، آن را خنثی كرده و از طریق كلیه خارج می كند. ادرار دفع شده به مایع آمنیوتیک وارد می شود و از طریق سیستم ادراری زن آزادانه از آنجا دفع می شود. ریه ها تقریباً کاملاً شکل گرفته و تنفس یکنواختی را تأمین می کنند.
بنابراین ، در هفته نوزدهم ، بیشتر سیستم ها و اندام های کودک به طور فعال در حال کار هستند ، اما او هنوز هم کاملا ضعیف و حساس است. زایمان زودرس در این دوره میزان بقا را تقریباً به هیچ چیز کاهش نمی دهد ، بنابراین مادر باردار باید با دقت تمام توصیه های پزشک را دنبال کند و سبک زندگی صحیحی را دنبال کند.
