فقط خوب و دلسوز بودن نیست که بچه ها را خوب تربیت کنیم کافی نیست. حتی مشهورترین و با استعدادترین معلمان نیز دانش آموزان خود را مجازات کردند. اما تنبیه برای اینکه کودک را تحقیر نکنید و اعتماد او را از دست ندهید ، یک هنر کامل است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
کودک خود را به عنوان مجازات مجبور به انجام کارهای خانه نکنید. تمیز کردن اتاق ، شستن ظرف ها یا کمک به مادربزرگ برای علف های هرز باغ شاید خنده دارترین فعالیت نباشد. اما کودک با تحقق آنها درک می کند که در زندگی شما باید بتوانید به خودتان خدمت کنید و به کسانی که به آن نیاز دارند کمک کنید. هنگامی که زایمان مجازات باشد ، والدین در معرض خطر بزرگسالی قرار می گیرند که در بزرگسالی از هر کاری فرار کند.
گام 2
کودک خود را اذیت نکنید. کلمات مانند "ضرب و شتم" ، "تحویل پلیس" ، "ارسال به یتیم خانه" را از واژگان خود خط بزنید. کودکان خردسال کلمات شما را به معنای واقعی کلمه می گیرند. شنیدن این سخنان از محبوب ترین فرد جهان برای آنها یک استرس بزرگ است. و بزرگترها هم چنین تهدیدهایی را نادیده می گیرند. اما از نظر آنها فحش و فریاد یک امر عادی می شود.
مرحله 3
هرگز کودک را نادیده نگیرید. اگر می خواهید او را مجازات کنید ، قطعاً باید توضیح دهید که چرا مجازات می شود و چرا رفتار او غیرقابل قبول است. سکوت غرورآمیز فقط یک روش دستکاری و بسیار بی رحمانه است. شما نمی خواهید یک مالباخته خودآگاه با احساس گناه دائمی تربیت کنید ، درست است؟
مرحله 4
مجازات را به بعد موکول نکنید. این امر خصوصاً در مورد کودکان خردسال بیشتر صدق می کند. بچه های دو یا سه ساله بعد از نیم ساعت کاری را که اخیراً انجام می دادند فراموش می کنند. مجازات حتی پس از چنین مدت کوتاهی توسط آنها غیرمنصفانه و غیر مستحق تلقی می شود. آنها فقط نمی فهمند که چرا والدینشان عصبانی هستند.
مرحله 5
کودکان را نزنید. حتی یک سیلی به پایین هم سو abuse استفاده فیزیکی است. و خشونت فقط می تواند باعث پرخاشگری شود. و اگر کودک پرخاشگری را به شما شایع نمی کند ، به این معنی است که او در روح او پنهان شده و مانند زنگار آن را می خورد. کسی را که بیش از دیگران در دنیا دوست دارد ، که انتظار محافظت ، درک و عشق از شما دارد ، تحقیر نکنید. اگر نمی توانید در برابر ضربه مقاومت کنید ، مشکل از رفتار وحشتناک کودک نیست ، بلکه از خود شما است.