بسیاری از خانواده ها اغلب مشکلاتی را تجربه می کنند. درگیری بین والدین و فرزندان اغلب حتی در خانواده های مرفه اجتناب ناپذیر است. از دیدگاه روانشناسی ، این امر به دلایل مختلفی ناشی می شود.
نوع ناهماهنگ رابطه
مانند همه افراد دیگر ، هماهنگی یا ناهماهنگی می تواند در روابط خانوادگی حاکم شود. در حالت اول تعادلی در خانواده مشاهده می شود که در شکل گیری نقش های اجتماعی اعضای خانواده نمود پیدا می کند. سلول به عنوان جامعه ای در نظر گرفته می شود که در آن هر پیوند آماده است تا مصالحه کند تا تناقضات ایجاد شده را از بین ببرد.
در گزینه دوم ، همه چیز کاملا متفاوت است. نوع ناهماهنگ روابط حاکی از درگیری مداوم بین زن و شوهر است. این امر بر کودکان تأثیر می گذارد و سطح اضطراب آنها را افزایش می دهد. فشار روانی در چنین خانواده ای ثابت است. درگیری ها به نسل جوان گسترش می یابد و به یک دلیل سیستماتیک اختلاف بین عزیزان تبدیل می شود.
فرزندپروری مخرب
نوع نامناسب تربیتی که رشد منظمی از شخصیت کودک ایجاد نکند ، مخرب نامیده می شود. به دلیل اختلاف نظر در موضوعات اصلی ، تربیت ناسازگار یا ناسازگار ، تعارضاتی بین والدین و فرزندان بوجود می آید. کودک نمی فهمد چه چیزی از او خواسته می شود. محکومیت و تهدید علیه کودکان ، محدودیت آزادی شخصی آنها ، افزایش سرپرستی - همه اینها ویژگی های تربیت مخرب است.
بحران های سنی
بحران های سنی در کودکان زمانی اتفاق می افتد که وارد یک مرحله انتقالی بین ایالات مختلف شوند. کودک تحریک پذیر می شود ، از دیگران خشمگین می شود ، دمدمی مزاج است. کاری که قبلاً بدون چون و چرا انجام می داد ، اکنون شورشی را در او برانگیخته است. چنین اعتراضاتی غالباً باعث درگیری والدین و فرزندان می شود. دوران بلوغ برای روابط خانوادگی خطرناکترین دوران تلقی می شود.
ویژگی های شخصیتی
اگر ما در مورد والدین صحبت می کنیم ، دلیل درگیری با کودکان اغلب ویژگی های شخصی مانند محافظه کاری ، اصل استبدادی تربیت و عادت های بد است. دومی بیشترین تأثیر مخرب را روی نسل جوان می گذارد.
کودکان با عملکرد خود اگر عملکرد تحصیلی پایینی در مدرسه داشته باشند ، توصیه های بزرگترهای خود را نادیده بگیرند و از خودمحوری بالایی برخوردار باشند ، باعث ایجاد وضعیت درگیری می شوند. حمایت از منافع شخصی آنها در نوجوانان بیش از عقل سلیم است. بنابراین ، آنها به هر طریقی سعی در اثبات دیدگاه خود دارند.
تعارضات بین فرزندان و والدین باید به موقع حل شود ، زیرا در غیر این صورت ممکن است افراد نزدیک از یکدیگر فاصله بگیرند. یک درگیری طولانی مدت منجر به از بین رفتن روابط خانوادگی از درون می شود.
