مشکل پدران و فرزندان ابدی است ، اما اگر در خانواده بین والدین و فرزندان درک متقابل وجود داشته باشد ، می توان آن را برطرف کرد. با این حال ، با افزایش سن و بزرگسالان ، یافتن آن دشوارتر می شود. دلایل این امر کاملاً عینی است و اگر به موقع آنها را درک کنید ، می توانید از بسیاری از درگیری ها جلوگیری کنید.
کودک یکی از بی دفاع ترین موجودات کره زمین است ، تا سن خاصی کاملا به والدین خود وابسته است. او حتی نمی داند که چگونه دلایل اضطراب را توضیح دهد ، در مادر درک می کند ، که به طور شهودی و در سطح غرایز مادری آنچه کودک به آن نیاز دارد را احساس می کند. کودک به نوبه خود ، هنوز در رحم است و حال روحی مادر را احساس می کند ، و پس از تولد این ارتباط برای مدتی باقی می ماند.
تا یک سال والدین تنها منبع شکل گیری جهان بینی کودک هستند. به تدریج با گسترش دایره اجتماعی خود ، از پدر و مادر دور می شود. او ممکن است از قبل افکار خاص خودش را داشته باشد که مربوط به شخصیت والدین نباشد. آغاز بازدید از یک م presسسه پیش دبستانی نشانگر ادغام کودک در جامعه است - او دوستان جدید ، محبت ها و آنتی پاتی هایی دارد و والدین دیگر همیشه موفق به آگاهی از تمام تجربیات کودک نمی شوند.
بحران های سنی
در زندگی هر فرد دوره های بحران وجود دارد که مربوط به رشد ارگانیسم ، تشکیل فیزیک است. روانشناسان به پنج لحظه حساس در زندگی کودک اشاره می کنند. کودک اولین بحران را در لحظه تولد تجربه می کند. بحران دوم با اولین قدم کودک آغاز می شود ، زمانی که او یاد می گیرد آزادانه در خانه حرکت کند. بحران سوم با آگاهی کودک از خود به عنوان یک فرد مرتبط است - او دیگر نام خود را صدا نمی کند و شروع به مطالعه "من" خود می کند. چهارمین لحظه بحران در سن 6-7 سالگی اتفاق می افتد و ارتباط مستقیمی با آغاز تحصیل دارد. آخرین و دشوارترین آن بحران نوجوانی است ، این امر مستقیماً با تغییرات ناگهانی هورمونی در بدن ارتباط دارد.
نه تنها سلامت روانشناختی ، بلکه سطح درک متقابل نیز به رفتار والدین در دوره های بحران زندگی کودک بستگی دارد.
دوستی والدین و فرزندان - آیا امکان پذیر است؟
با این وجود ، والدین باید بپذیرند که کودک زندگی خود را دارد ، میزان دسترسی به آن توسط وی تنظیم می شود. هرگز نباید فراموش کنیم که کودک مال پدر و مادر نیست ، بلکه شخصی مستقل با ساختار DNA مشابه ، گروه خونی مشترک ، ویژگی های صورت مشابه است ، اما با این وجود حق جهان بینی و اعمال خود را دارد.
یک فرد بزرگسال نمی تواند تسلیم کامل کودک را فقط به این دلیل که از نظر مالی به او وابسته است ، طلب کند. اما والدین به عنوان یک فرد باتجربه تر می توانند در پایان توصیه ، پیشنهاد ، همدردی کنند. در خانواده ای که حقوق و آزادی های شخصی کودک رعایت نمی شود ، درک متقابل وجود ندارد.
در واقع ، اقدامات و جهان بینی نتیجه تربیت فرزند در یک خانواده است ، بنابراین اگر والدین از چیزی در رفتار او راضی نیستند ، باید دلایل آن را در خانواده و در خود ما جستجو کنیم.
