هر والد گاهی مجبور است صدای خود را به سمت فرزند خود بلند کند. هرکسی دلایل خاص خود را برای این امر دارد. برخی می گویند که کودکان اطلاعاتی را که با لحنی آرام منتقل می شود درک نمی کنند. دیگران اینگونه کودک خود را سرزنش می کنند. با این حال روانشناسان معتقدند که بالا بردن صدا در درجه اول جلوه ای از ضعف خود والدین است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر مادر و پدر نمی توانند با خونسردی با کودک خود موافق باشند ، در حقیقت این مسئله در کودک نیست ، بلکه در والدین است. فریادهای مداوم بر روی کودک به بهترین وجهی او را تحت تأثیر قرار نمی دهد و حتی می تواند به روان کودک آسیب برساند. علاوه بر این ، جیغ زدن می تواند به یک عادت تبدیل شود و کودک به همان شیوه با دیگران و حتی با والدین خود ارتباط برقرار خواهد کرد.
گام 2
معمولاً والدین پس از فریاد کشیدن بر روی فرزندشان ، آنها صادقانه توبه می کنند ، اما باز هم گاهی صدا را بلند می کنند. این دلایل خاصی دارد.
مرحله 3
بزرگسالان به خوبی می دانند که کودک بسیار ضعیف تر از آنها است. والدین اغلب به سادگی تمام استرس های عاطفی خود را که جمع شده اند ، به عنوان مثال ، به دلیل مشکلات در کار ، مشاجره با همسر ، جمع می کنند. یعنی بدیهی است که کودک مقصر همه اینها نیست ، اما او هنوز هم آن را بدست می آورد و همه به این دلیل است که بزرگسالان درک می کنند که کودک قادر به پاسخ دادن به آنها نخواهد بود. بنابراین کودک به نوعی میله صاعقه و حتی کیسه مشت تبدیل می شود و خیلی سریع به این نقش عادت می کند و در زندگی بزرگسالی بعد ، همانطور که به آن عادت کرده ، به این نقش پایبند خواهد بود.
مرحله 4
هر پدر و مادری ، حتی قبل از تولد کودک ، ایده هایی در مورد او دارد. والدین خواب می بینند که ، به عنوان مثال ، پسر یا دختر آنها قطعاً دانش آموز عالی خواهد بود و به دنبال ورزش خاصی می روند. اما کودک فردی جداگانه است و همیشه انتظارات والدین را برآورده نمی کند. اگر مادر و پدر در این مورد جدی هستند ، به همین دلیل آنها کودک را خراب می کنند. کودک شروع به درک این می کند که انتظارات والدینش را برآورده نمی کند و این می تواند منجر به ایجاد عقده هایی شود.
مرحله 5
بزرگسالان به طور مداوم در جایی عجله دارند ، آنها می خواهند همه کارها را هرچه سریعتر انجام دهند ، اما کودکان یک سبک زندگی سنجیده را دنبال می کنند و قصد ندارند در هر جایی عجله کنند ، که اغلب والدین را آزار می دهد. بنابراین ، آنها شروع به بلند کردن صدا برای عجله کودک می کنند. اگرچه در واقع باید به ریتم زندگی فرزندش احترام گذاشت ، کودک حق دارد از هر دقیقه زندگی خود لذت ببرد ، اما نیازی به منع او نیست.
مرحله 6
توضیح چیزی برای کودک به راحت ترین و در دسترس ترین راه بسیار دشوار است ، بنابراین فریاد زدن برای بسیاری از والدین بسیار آسان تر است. اما این مشکل والدین است ، این کودک نیست که باید اصلاح شود ، بلکه مادر و پدر باید یاد بگیرند که به طور معمول ارتباط برقرار کنند تا در حین مکالمه مجبور به جیغ زدن نشوند.
