اعتقاد بر این است که نیاز به شادی و نشاط یکی از موارد اساسی در انسان است. با این حال ، همه موفق به نزدیک شدن به این حالت نمی شوند ، و گاهی اوقات افراد به طور مستقل از خوشحالی خود امتناع می ورزند.
زندگی در خلبان اتوماتیک
ساده ترین راه برای از دست دادن خوشبختی خود این است که وقتی به وضوح نمی دانید از زندگی چه می خواهید. غالباً ، شخصی از دوران کودکی طبق یک الگوی زندگی می کند ، مدرسه ای را که والدینش به او اعزام کرده اند به پایان می رساند ، سپس دانشگاه ، که آسان ترین ورود به آن است ، در همان جایی که پذیرفته شده است به کار می رود ، سپس با یک مرد ملاقات می کند یا زن و ازدواج می کند ، بچه دار می شود … زندگی در این حالت می تواند ناخودآگاه اتفاق بیفتد ، گویی به طور خودکار. تحت تأثیر برخی شرایط ، فرد ممکن است ناگهان تصور کند که زندگی برای او کسل کننده است و او چیز دیگری می خواهد. کسی تصمیم می گیرد تغییر کند ، اما کسی شجاعت نخواهد داشت ، زیرا چیز ناشناخته ترسناک است.
ترس و عقده ها
در مواردی که فرد در ابتدا بداند چه می خواهد و برای شادی به چه چیزهایی نیاز دارد ، گاهی اوقات عقده ها ، ترس ها و بلاتکلیفی ها دخالت می کنند. به عنوان مثال ، یک جوان می خواهد یک هنرمند یا یک طراح شود ، اما تحت فشار والدینش برای تحصیل به وکالت می رود. حتی اگر موفق به انجام حرفه ای خوب شود ، به احتمال زیاد احساس نارضایتی خواهد کرد و خود را سرزنش می کند که نمی تواند از خواسته هایش دفاع کند. همچنین اتفاق می افتد که یک فرد در رویای تحقق بخشیدن به خود در حرفه ای است که در آن سخنوری لازم است ، اما در اجتماع ، از ترس ، حتی نمی تواند دو کلمه را به هم متصل کند. سپس می تواند سعی کند بر ترس غلبه کند ، از جمله با کمک یک روانشناس. اگر این شکست بخورد ، رویا تحقق نمی یابد.
اغلب مردم توسط افکار عمومی و کلیشه های موجود متوقف می شوند. به عنوان مثال ، یک مرد 35 ساله فهمید که می خواهد حرفه خود را تغییر دهد و حتی برای اتمام دوره ها یا راه اندازی تجارت خود مقدار مشخصی بیمه دارد. اما دوستان و اقوام در مورد عقاید او تردید دارند و می گویند خیلی دیر است و مهمترین ثبات است. و یک شخص توانایی این را ندارد که از نظر داخلی مستقل باشد و آنچه را که می خواهد انجام دهد.
خوشبختی برای شخصی که در خانواده ای با تربیت سخت رشد کرده و خواسته های خود را شایسته توجه نمی داند دشوار است. او عادت به شناسایی نیازهای خود و رفع آنها ندارد. او همیشه سعی می کند آنچه را که لازم است انجام دهد. چنین شخصی می تواند یک کار اعتیاد آور باشد و خود را از استراحت محروم کند و در خانواده اول از همه برای همسر و همسر و فرزندان تلاش کند و خود را فراموش کند. این رفتار در درجه اول از عزت نفس پایین ، عدم عشق به خود و احساس عدم لیاقت ناشی می شود.
زندگی شخصی
مردم به اندازه کافی خوشحال نیستند زیرا نمی توانند در نزدیکی عزیزانشان باشند. بنابراین ، زن یا مرد می توانند شخصی را که قبلاً ازدواج کرده و دارای فرزند است دوست داشته باشند. همه جرأت تخریب خانواده ای را ندارند. یا مرد جرأت نمی کند از زنی خواستگاری کند و سپس زن دیگری ازدواج می کند. همچنین ، عاشقان می توانند تحت فشار والدین خود و به دلیل اینکه به اقشار مختلف جامعه تعلق دارند ، پراکنده شوند.
