آیا کودک دیروز مهربان و مطیع شما مانند یک هیولای کوچک به نظر می رسید؟ هوی و هوس ، لجبازی و عصبانیت واقعی برای والدین کودک سه ساله کاملاً شناخته شده است. چگونه رفتار صحیحی داشته باشیم تا به کسی آسیب نرساند؟
در سن 2.5 تا 3.5 سالگی کودک و به همراه او و همه خانواده اش دچار بحران می شوند. کودک قبلاً از قوانین و رویه های تعیین شده پیشی گرفته است. او خواستار تغییر است. پیامد این بحران perestroika ، رشد کیفیت ارادی و استقلال است. اما والدین بیشترین نگرانی را در مورد این علائم دارند: عدم تمایل به انجام آنچه می گویند ، امتناع از غذا خوردن ، خواب ، بازی ، اشک ، فریاد ، احساس خلسه.
به یاد داشته باشید ، رفتار بد و اشک به خودی خود وجود ندارد. اگر کودکی شیطان است ، این همیشه دلیل دارد. او نمی تواند مشکلات و خواسته های خود را به زبان بزرگسالان به شما منتقل کند و این کار را همانطور که می داند چگونه انجام می دهد. شاید کودک شما کمبود توجه شما را داشته باشد یا مشکلاتی در خانواده وجود داشته باشد که او احساس می کند.
بسیار مهم است که همه اعضای خانواده به اصول تربیتی یکسان پایبند باشند. با پدربزرگ و مادربزرگ و پرستار بچه های خود موافقت کنید که چه چیزهایی را اجازه دهید و چه چیزی را منع کند. سعی کنید اهمیت اتفاق نظر خود را به آنها منتقل کنید. در غیر این صورت کودک گیج می شود و این بر رفتار او تأثیر می گذارد.
مدتهاست که روانشناسان تنبیه بدنی را رد می کنند. این رفتار کودک را تحقیر می کند ، او را پرخاش می کند. روش های دیگر را امتحان کنید. غالباً ، بی تفاوتی ، کم توجهی شما خیلی زود کار می کند. به عنوان مثال ، كودكی كه در فروشگاه است از اینكه بخواهد نوعی اسباب بازی بخواهد كه بخواهید او را بخرید ، قوز می كند و جیغ می كشد. ابتدا با صدایی آرام درباره تصمیم خود صحبت کنید ، دلیل آن را توضیح دهید. اگر کودک به "تفریح" خود ادامه داد ، به او بگویید وقتی آرام شد با او صحبت کند و تا زمانی که گریه را متوقف نکند ، دیگر به او توجه نکنید. خواهید دید ، خیلی زود حوصله اش سر می رود. درباره کودک قضاوت نکنید ، بلکه اعمال او را قضاوت کنید. نگویید "شما بد هستید" ، بگویید "بد رفتار کردی".
اگر مزاحمت خرید نقطه قوت شماست ، کودک خود را به فروشگاه نبرید. آن را با شخصی در خانه بگذارید ، یا از اعضای خانواده خود بخواهید به خرید بپردازند. البته همه از چنین فرصتی برخوردار نیستند ، اما اگر این فرصت را دارید ، از آن استفاده کنید.
کودک استقلال می خواهد. اگر او را از همه چیز منع کنید ، پس او بزرگ نخواهد شد. در همه مواردی که سلامتی او را تهدید نمی کند ، به کودک خود آزادی عمل دهید. آیا او می خواهد خودش بخورد؟ نوش جان! می خواهید خودتان لباس بپوشید؟ خواهش میکنم! می خواهید سالاد برش بزنید؟ چاقوی پلاستیکی به او بدهید - بگذارید تراش دهد.
لباس پوشیدن برای کودکان سه ساله موضوعی جداگانه است. برای اینکه دیر به مهد کودک نروید ، از قبل آماده شوید. دیگر نیازی به انتظار معجزه های آمادگی فوری از کودک در لحظه آخر نیست. او حداقل 30 دقیقه زمان نیاز دارد. برای جلوگیری از "من نمی خواهم ، نمی خواهم" چندین لباس متناسب (شلوار ، پیراهن) را برای انتخاب پیشنهاد دهید. این توهم تصمیم گیری مستقل را ایجاد می کند.
سعی کنید در همه چیز انتخاب کنید. چه اسباب بازی هایی بازی کنیم ، چه چیزی برای شام بخوریم ، کجا برای پیاده روی برویم … حتی انتخاب در مجازات گرفتن. داشتن یک گزینه جایگزین به فرزندتان تصمیم می گیرد تا تصمیم بگیرد و در وقت و دردسر شما صرفه جویی کند.
برای خواباندن کودک به موقع ، کارهای روزمره را رعایت کنید ، از قبل برای خواب آماده شوید. تلویزیون را خاموش کنید ، چراغ ها را کم کنید ، درباره روز خود صحبت کنید ، کتاب بخوانید. این باعث می شود که کودک شما به تدریج بخوابد.
صبور باشید و به کودک خود کمک کنید تا این دوره دشوار را پشت سر بگذارد. نکته اصلی آرامش است. عدم واکنش خشونت آمیز ، ارزشمندترین چیز در این مرحله برای شماست. هرچه بیشتر عصبی باشید ، کودک بیشتر دمدمی مزاج و بازخوانی می شود.
