جنبه های اساسی آموزش رفتار کودک ممکن است به گونه ای باشد که کودکان ممکن است به عمد تماس های شما را نادیده بگیرند ، که به آنها آزادی انتخاب می دهد. همچنین باعث می شود کودکان احساس کنند در جامعه مدرن "بزرگ شده اند". موقعیت هایی که کودکان نمی توانند صدای شما را بشنوند باعث می شود که آنها از شما برتر باشند.
اگر فرزندتان آگاهانه شما را درک نمی کند ، تظاهر می کند ، به س questionsالات شما پاسخ نمی دهد یا از برقراری ارتباط با شما امتناع می ورزد ، نیازی نیست که تظاهر کنید که با او خونسرد هستید. بهترین شرط شما این است که سعی کنید با او در ارتباط باشید.
اگر کودک به دلیل ناامیدی یا به هر دلیل دیگری ناگهان با شما صحبت نمی کند ، بهترین کار این است که از خود این س askال را بپرسید: "پسر و دخترم اکنون دقیقاً به چه چیزهایی نیاز دارد؟". آنچه کودک قطعاً به آن نیازی ندارد سخنرانی و سخنرانی است ، زیرا این تنها همه چیز را بدتر می کند. کودک نیازی به سخنرانی ، اما پشتیبانی ندارد.
سعی کنید از هرگونه درگیری قدرت بین کودکان و شما جلوگیری کنید. فقط آنچه مربوط به رشد کودک ، خانواده و روابط است را انتخاب کنید. در واقع ، تلاش برای عدم دخالت ، آزادی عمل در کودک ایجاد می کند که این مسئله یک مشکل کوچک را به یک مشکل بزرگ تبدیل می کند. این رفتار رفتاری از دست رفته است ، زیرا کودک در سنین جوانی توانایی زیادی دارد. در نتیجه ، هرچه کودک بزرگتر باشد ، روش های قابل توجه تری برای ابراز نارضایتی خود ، که هر کدام از دیگری بدتر هستند ، وجود دارد.
شما به عنوان والد صحیح و مسئولیت پذیر باید رویکردهای منحصر به فردی نسبت به فرزند خود پیدا کنید. اغلب مواقعی وجود دارد که باید بر دیدگاه خود پافشاری کنید. به عنوان مثال ، اگر میهمانان به شما مراجعه می کنند ، و کودک شما به آنها توجه نمی کند یا درخواست های ساده را برآورده نمی کند ، پس باید قوانین رفتار را به او یادآوری کنید.
