استریدور خس خس صدایی ایجاد می کند که به دلیل مشکل عبور هوا از مجاری تنفسی ایجاد می شود. این علامت اغلب در کودکان زیر 3 سال به دلایل مختلف ایجاد می شود. اشکال شدید استریدور می تواند منجر به خفگی شود ، بنابراین ، نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
در نوزادان تازه متولد شده ، استریدور ممکن است مادرزادی باشد ، که با ناهنجاری های رشد داخل رحمی همراه است. دلایل دیگر ایجاد این علامت ادم مجاری هوایی در نتیجه واکنش آلرژیک ، فلج تارهای صوتی ، تومورهای مختلف ، اجسام خارجی محبوس در مجاری هوایی است. گاهی اوقات حملات حاد استریدور می تواند در برابر یک بیماری عفونی و التهاب حنجره رخ دهد.
غالباً ، استریدور می تواند در تنفس نسبتاً پر سر و صدا کودک ضمن حفظ حالت پایدار عمومی ، خود را نشان دهد. با این حال ، در طی برونشیت ، بیماری حاد تنفسی یا ذات الریه ، این سندرم می تواند به سرعت به یک شکل مهم تبدیل شود. تنگی نفس و صدای خس خس در هنگام استنشاق ، اغلب با گریه همراه است ، که تنفس را حتی دشوارتر می کند.
والدین باید در اسرع وقت با آمبولانس تماس بگیرند. هنگام انتظار برای پزشک ، باید به کودک اطمینان داد. این کار با قرار دادن توجه کودک روی اسباب بازی ها یا کارهای شما مانند کف زدن روی دستان بهتر انجام می شود. اتاق را خنک کنید. پنجره را باز کنید یا کولر را روشن کنید ، می توانید با کودک خود که در پتو در پنجره باز بسته شده است بایستید یا به بالکن بروید. هوای خنک به کاهش تورم مجاری هوایی کمک می کند.
پزشکان ورودی باید کمک شایسته ای به کودک ارائه دهند که ماهیت آن به شرایط فعلی او بستگی دارد. درمان دارویی ممکن است شامل استنشاق با استفاده از داروهای هورمونی برای از بین بردن تورم باشد. همچنین ، هنگام استنشاق ، می توان از آدرنالین استفاده کرد ، که به ثبات وضعیت عمومی بیمار کمک می کند. دانستن این نکته مهم است که کودکانی که یک بار از یک راه مشترک زنده مانده اند هنوز تهدید به حمله مجدد می شوند ، بنابراین لازم است که با دقت بر تنفس آنها نظارت کرده و در اولین علائم هشدار دهنده از پزشک کمک بگیرند.
