بند حلقه ای برای حمل کودک از روزهای اول زندگی قابل استفاده است و تا یک سال تضمین می شود. در واقع ، بسیاری از نوزادان اگر قد و وزن آنها این اجازه را می دهد ، گاهی اوقات ترجیح می دهند خیلی بیشتر در زنجیر بنشینند.
از زمان تولد تا 4-6 ماهگی ، موقعیت "گهواره" عمدتا با برخی تغییرات استفاده می شود. در آینده ، کودک وضعیت نشسته را ترجیح می دهد ، مگر اینکه بخوابد ، زیرا دراز کشیده دید کاملی از محیط اطراف ندارد. برای استفاده از زنجیر ، ابتدا باید آن را بدون کودک بپوشید ، به طوری که حلقه ها در زیر شانه در جلو قرار بگیرند. کودک از روی شانه آزاد می شود و از زنجیر جدا نمی شود - آنها برای چپ دست ها و راست دست ها متفاوت هستند. با حمایت از کودک زیر پشت و پاها ، او را روی دست خود قرار می دهند تا سرش روی کف دست شما قرار بگیرد. گسترش پاها نامطلوب است ، بهتر است اجازه دهید هر دو در والد بین آرنج و بدن باشند. کودک در حالی که سرش را به حلقه ها می اندازد به داخل زنجیر فرو می رود و سعی می کند سر آن را در عمق زیاد قرار دهد ، به طوری که بلافاصله زیر آن بافتی از چین باقی نماند. در ادامه حمایت از سر و عقب از خارج ، آنها طول "گهواره" را تنظیم می کنند و بافت اضافی را از طریق حلقه ها می کشند.
قبل از رفتن به بیرون ، به خصوص 10-15 بار اول ، باید چندین بار از طریق آپارتمان قدم بزنید ، زیرا چین های پارچه ای بدون توجه می توانند در هر زمان صاف شوند ، کودک و صاحب آن را هراسان می کند. با توجه به وجود این چین ها و بلافاصله صاف کردن آنها فقط می توان با تجربه یاد گرفت. برای اینکه کودک به سرعت به موقعیت خود عادت کند ، متخصصان توصیه می کنند که کمتر بدون حرکت بایستند. این توصیه فقط در مورد نوزادان تازه متولد شده است.
حتی در یک مکان ، به عنوان مثال ، در یک ایستگاه اتوبوس یا یک صف ، باید کمی بچرخید ، از این طرف به آن طرف بروید ، زیرا بیشتر کودکان از حرکات نرم آرام می شوند و از بی تحرکی نگران می شوند.
حلقه زدن بیشتر بچه ها در 1-2 ماه اول قرار می گیرد. و حتی در این سن ، برخی از آنها ترجیح می دهند بالاتر باشند ، در حالی که دیگران موقعیت نزدیک به افقی را دوست دارند. قبل از اینکه بتوانید موقعیت مورد علاقه هر کودک را بفهمید ، به احتمال زیاد باید هر دوی آنها را چندین بار امتحان کنید.
از بدو تولد ، همچنین می تواند از موقعیت عمودی فیزیولوژیکی استفاده کند - به خصوص متخصصان آن را برای کودکان متولد شده زودتر از زمان لازم توصیه می کنند. دیگر نیازی به ترس از ستون فقرات شکننده نوزاد نیست ، زیرا فشار بافت متراکم به طور مساوی بر روی پشت توزیع می شود ، انگار روی دست است.
اگر کودک به درستی پیچیده شده باشد ، در وضعیت نشسته قرار ندارد - پهلو باید به زیر زانوها برود ، و پارچه تمام سطح پشت بدن و پهلوها را می پوشاند.
زنجیر را روی یک شانه راحت قرار دهید ، کودک را در مقابل مخالف قرار داده و آن را با همان دست نگه دارید. لبه زنجیر را به عقب بکشید و کودک را بپوشانید ، سپس ، کمی خم شوید ، پشت و سر کودک را بگیرید ، پارچه زنجیر را روی او بکشید. پاها را از لبه مقابل برداشته و به حالت قورباغه ای صاف می کنید ، زانوها را بالا می کشید. اگر کودک معترض است ، می توانید پاهای او را به سینه فشار دهید بدون اینکه آنها را از هم باز کنید. لازم است که یقه از زیر خط زانو عبور کند. دم زنجیر به موقعیت دلخواه محکم می شود تا کودک راحت باشد اما در برابر بدن فرد استفاده کننده محکم نباشد. سر باید در لبه بالایی اسلینگ و پاها در پایین باشد. سطح تنش ممکن است برای راحتی کودکان مختلف کمی متفاوت باشد ، زیرا بسیاری ترجیح می دهند فشار محکم بر روی بدن والدین وارد کنند ، در حالی که دیگران نیاز به آزادی از بدو تولد دارند.
