برای کودک بسیار مهم است که کمک و حمایت بزرگسالان را احساس کند. در غیر این صورت ، او نمی تواند نیازهای خود را برای محافظت و عشق به طور کامل برآورده کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به طوری که فرزندتان به شما اعتماد می کند و تجربیات منفی را در خود نگه نمی دارد ، با ترس و نارضایتی خود تنها نمی ماند ، یاد بگیرید چگونه با پسر یا دخترتان ارتباط صحیح برقرار کنید. گفتن مطالب تحقیرآمیز در مقابل دیگران یا لحن فروتنانه آن به طور قاطع غیرممکن است. به پسر و دخترتان در ملا public عام سرزنش نکنید ، صبر کنید تا خانه.
گام 2
به کودک خود توجه کافی نشان دهید. به دلیل کمبود آن ، ممکن است کودک شروع به دمدمی مزاجی یا هیستریک کند. نکته این است که او احساس می کند رها شده ، بی اهمیت و غیر ضروری است. حتی اگر سرتان شلوغ باشد ، می توانید راهی پیدا کنید که نشان دهید کودک را دوست دارید ، قدر او را می دانید ، از او راضی هستید. به عنوان مثال ، کار ساده ای را به او بسپارید ، از او بخواهید چیزی بیاورد ، تسلیم شود ، چیزی را نگه دارد.
مرحله 3
کودک را با کودک نوپای دیگر مقایسه نکنید. پسر یا دختر شما بی نظیر است. آنها شایستگی های خاص خود را دارند که در صورت مقایسه ارزش آنها کم می شود. درعوض ، با نشان دادن تمایل به کمک در مواقع لزوم ، به آنها نشان دهید که چگونه کارها را بهتر انجام دهند ، موفقیتهای کودک خود را جشن بگیرند و استقلال را ایجاد کنند. چنین اعمالی باعث افزایش عزت نفس می شوند.
مرحله 4
خیلی به رفتار فرزندتان انتقاد نکنید. بگذارید گاهی اوقات یک انتخاب اشتباه ، اما مستقل انجام دهد. بگذارید کودک احساس کند مانند شخصی قادر به تصمیم گیری مستقل است.
مرحله 5
پسر یا دخترتان را مسخره نکنید ، لقبی پیدا نکنید که کودک را تحقیر کند یا ممکن است توهین آمیز به نظر برسد. کودک کوچک شما لیاقت این را ندارد که پدر و مادرش با هزینه او ادعا کنند.
مرحله 6
بعضی از والدین به راحتی به فرزندان خود قول می دهند و سپس به راحتی قول خود را فراموش می کنند. در نتیجه ، کودک نوپا ناامید ، کینه و فریب می خورد. آنچه که برای شما یک چیز کوچک به نظر می رسد ممکن است برای کودک بسیار مهم باشد. این امر خصوصاً در گذراندن وقت با هم صادق است.
