در بعضی از خانواده ها ، تقسیم خاصی از عشق والدین به ویژه مشهود است. بنابراین ، پسران به مادران خود جلب می شوند و دختران دختر "پدر" محسوب می شوند. توضیحات روانشناختی بسیار خاصی برای این پدیده وجود دارد که مبتنی بر رقابت خاصی بین یک دختر و مادر و همچنین امیدهایی است که مادران به پسران خود می گذارند.
رقابت زنان
خانواده هر چقدر هم مرفه باشد ، به طور واضح یا نامرئی ، برای توجه به قسمت مردانه نوعی رقابت بین نیمی از زنان وجود دارد. نیاز دختر به مراقبت از پدر به ویژه به وضوح قابل مشاهده است و قطعاً مادر دختر ادعای این مراقبت را دارد. در زندگی مدرن ، وقتی والدین دیر کار می کنند ، و سرپرست خانواده حتی ممکن است هفت روز در هفته مشغول باشد ، عشق ورزیدن به همه به همان اندازه دشوار می شود. بنابراین ، غالباً مواردی پیش می آید که زن نسبت به همسر خود نسبت به دختر خود حسادت می ورزد و این امر ، به نوبه خود ، عدم تعادل ناخوشایندی در روابط آنها ایجاد می کند.
این شامل رقابت عمومی اجتماعی نیز می شود. به عنوان مثال ، در معاملات مردان ، زنان اغلب به دنبال جلب بیشترین توجه هستند و سعی در حفظ محبوبیت خود دارند. این به آنها اجازه می دهد احساس نیاز ، تمایل و تقاضا کنند. در عین حال ، ممکن است مادر این عقیده را داشته باشد که ، در پس زمینه دختر کوچکش ، کمتر جالب و زیبا به نظر می رسد. این بدان معناست که دختر به طور بالقوه توجه شخص دیگری را از او سلب کرده و در صورت تقاضا تعدی می کند.
چنین شرایطی عملاً در روابط با پسران بوجود نمی آید. زن در پسر احساس رقیب نمی کند ، برعکس ، بلکه حمایت "مرد" اضافی برای او فراهم می کند. پسر برای مادر یک رقیب نیست ، بلکه منبع عشق و فرصت است.
تنها مرد
در شرایطی که زن با کودک تنها می ماند ، این پسر است که می تواند به نوعی "جایگزین" شوهر غیر موجود شود. و در اینجا یک جایگزینی روانشناختی اغلب اتفاق می افتد ، زمانی که تمام عشق تحقق نیافته به سمت پسر باشد. در همان زمان ، زن احساس نیاز به یک شریک زندگی را متوقف نمی کند ، اما به جستجوی او می پردازد ، و شروع به تمرکز منحصر بر پسرش می کند. برای دختر ، چنین احساساتی غیرممکن است ، زیرا فقط در این حالت پسر با پسر جایگزین می شود و عشق به پسر دگرگون می شود و شدت می یابد.
امید به کمک در آینده دلبستگی به پسر را افزایش می دهد. با فكر كردن درمورد پیری یا لحظات كاملاً دشوار زندگی ، تصور كردن یك پسر موفق به عنوان حمایت از فرزند بسیار آسان تر است. اعتقاد بر این است که برای مرد آسان تر است که مادر خود را از نظر مالی تأمین کند و بنابراین حساب کردن بر او منطقی تر است.
سنت های قدیمی
برای قرن ها متوالی ، شیوه زندگی به گونه ای بود که پسران تقریباً همیشه در خانه والدین زندگی می کردند و دختران به طور اجباری ازدواج می کردند. زن جوان پس از قانونی کردن این رابطه ، به همسرش نقل مکان کرد و به عضویت خانواده وی درآمد و خانه اش را برای همیشه ترک کرد. بنابراین اتفاق افتاد که پسران به عنوان چیزی ثابت و تغییرناپذیر تصور می شدند ، اما دختران بیشتر از این که بار دیگر فقط قبل از ازدواج به پدر و مادر خود کمک کنند ، سنگین تر می شوند. علاوه بر این ، برای آنها تهیه و تهیه جهیزیه ضروری بود که منجر به هزینه های مادی همیشگی نشد.
با این حال ، مهم نیست که چه الگوهایی وجود دارد ، مادران بدون در نظر گرفتن جنسیت فرزندان خود را دوست دارند و هر داستان زندگی خاص ویژگی های خاص خود را دارد.
