معمولاً می دانیم که طلاق والدین استرس بزرگی برای کودکان است. مطالعات نشان داده است بچه هایی که مادر و پدرشان از هم جدا می شوند ، به طور متوسط در مدرسه کمتر موفق هستند. علاوه بر این ، آنها اغلب با معاشرت و توانایی ایجاد دوستی با همسالان خود مشکل دارند. همچنین ، کودکان از خانواده های تک والد بسیار بیشتر از ناراحتی ، احساس ترس و تنهایی رنج می برند.
دانشمندان با مطالعه کودکان 4 سال به بالا به این نتیجه رسیدند. در کل ، بیش از 3 ، 5 هزار نوزاد در این مطالعه شرکت کردند.
کودکانی که جدایی والدین را تجربه کرده اند از نظر تحصیلی کمتر موفق هستند. بیشتر اوقات ، توانایی آنها در تحصیل علوم دقیق ، به ویژه ریاضیات ، رنج می برد: به طور متوسط فرزندان خانواده های تک والدی ، در آزمون های جبر و هندسه ، بدترین نتایج را نشان می دهند.
علاوه بر این ، آنها بیشتر از همسن و سالان خود از خانواده های کامل احساس اضطراب ، ترس و اعتماد به نفس دارند. به دلیل عزت نفس پایین و سایر مشکلات روانی ، برای چنین کودکانی دشوارتر است که زبان مشترکی با همسالان خود پیدا کنند و روابط دوستانه برقرار کنند. این وضعیت روانی آنها را بیشتر می کند: فرزندان والدین مطلقه اغلب از تنهایی رنج می برند.
دانشمندان معتقدند که مشکلات از این واقعیت ناشی می شود که کودکان ناخواسته مجبور به تماشای روند درگیری می شوند که روابط بین پدر و مادر را پوشش می دهد. والدین یکدیگر را به خاطر انواع مشکلات و مشکلات سرزنش می کنند ، اغلب رسوائی می کنند. بچه را به اینجا و آنجا "می کشانند" ، در نتیجه توانایی او برای یافتن جایگاه خود در جامعه رنج می برد ، احساس عدم اطمینان و اضطراب ایجاد می شود ، اعتماد به جهان و محیط اطراف او از بین می رود.
به آتش و افسردگی پدر یا مادر سوخت می افزاید ، که تقریباً به ناچار همسران سابق را پس از طلاق "پوشانده" است. علاوه بر این ، خانواده های تک والدی اغلب مشکلات مالی را تجربه می کنند.
