کودکان از سنین پایین شروع به خندیدن می کنند و احساسات مثبت خود را از این طریق ابراز می کنند. در مورد سنی که کودک باید به طور معمول شروع به خندیدن کند ، نظرات زیادی وجود دارد.
اکثر منابع معتقدند که نوزادان از ماه سوم تا پنجم شروع به خندیدن می کنند. احساسات مثبت باعث این واکنش می شوند و کودک به خوبی از منبع این احساسات آگاه است. کودک ممکن است در ابتدا از خنده خود بترسد ، اما به محض اینکه بفهمد خود منبع این صدای عجیب چیست ، نمی توان جلوی این روند را گرفت. او هر روز با اعتماد به نفس بیشتری می خندد.
ایجاد حس شوخ طبعی در کودک ، از اوایل کودکی ، از ساده ترین چیزها مهم است.
بچه های خندان
نوزادان می توانند از بدو تولد لبخند بزنند ، اما دانشمندان این پاسخ را انعکاسی و ناخودآگاه در پاسخگویی به نیازهای مهم گرما ، نوازش و غذا می دانند. به چنین لبخندی لبخند خود به خود ، معده یا درون زا گفته می شود. چنین لبخندی در هنگام چرت زدن در صورت کودک ظاهر می شود ، که اغلب با یک حرکت بی نظم کره کره چشم همراه است. با نوازش گونه ها یا لب های کودک می توان لبخند درون زا ایجاد کرد.
اولین اظهارات آگاهانه احساسات مثبت در حدود ماه دوم زندگی ظاهر می شود. معمولاً ناشی از لمس آرام ، صدای خنک کننده یا نوازش است. این لبخند عمدی که در واکنش به ابراز مراقبت و حساسیت در صورت کودک ظاهر می شود ، طوفانی از احساسات را در والدین ایجاد می کند. چنین لبخندی را برونزا می نامند زیرا علت آن خارجی است.
در بسیاری از انجمن های والدین ، می توانید اطلاعاتی درباره کودکانی که از بدو تولد می توانند بخندند ، پیدا کنید. بیشتر اوقات ، در چنین شرایطی ، والدین به سادگی آرزو می کنند.
بچه ها کی می خندند؟
بیشتر اوقات ، نوزادان از حدود چهار ماهگی شروع به خندیدن و خندیدن می کنند. بسیار مهم است که از اولین تلاش های خود برای سرگرم کردن و خندیدن حمایت و توسعه دهید. بچه های خیلی کوچک با بازی های ساده و سرگرم کننده سرگرم می شوند. می توانید با آنها بازی پنهان کنید - چشمان خود یا کودکان را با کف دست خود ببندید ، "کوکو" بگویید ، آنها را با جملات خنده دار مانند "ما برای رانندگی رانندگی کردیم و به جنگل رفتیم" یا "بیش از دست اندازها ، بیش از دست اندازها"
تعامل فعالانه با کودک ضروری است - انواع گریم ها ، غلغلک دادن ، پرتاب کردن باعث واکنش مثبت در اکثر کودکان می شود. کودکان بسیار کوچک را می توان با کلمات طولانی و ناآشنا سرگرم کرد. تکرار آنها توسط یک کودک کوچک به خودی خود به اندازه کافی سرگرم کننده است. به هر حال ، کودکان اغلب بعد از بزرگسالان شروع به خندیدن می کنند ، بنابراین الگوبرداری از آنها بسیار مهم است.
از حدود چهار ماهگی تا یک سالگی ، کودکان با خنده نسبت به محرک های بیرونی واکنش نشان می دهند. در نزدیکی سال ، چیزهای فرسوده یا استفاده شده نامناسب از آن لذت می برند ، به عنوان مثال ماهی تابه یا قابلمه ای که به جای کلاه استفاده می شود. پس از یک سال ، کودکان از عملکرد خود لذت می برند. به عنوان مثال ، آنها با کلمات خود اختراع شده یا تقلید از اقوام سرگرم می شوند.
