هر نتیجه جدیدی که یک کودک کوچک به دست می آورد برای رشد او بسیار مهم است. برای بچه ای که یاد گرفته است به طور مستقل بنشیند ، دنیا بدون اغراق ، از یک سمت جدید باز می شود.
بچه ها مهارت های مختلف را با سرعت های مختلف می آموزند - نگران نباشید اگر کودک همسایه قبلاً با اطمینان سرش را گرفته است و کودک هم سن شما نمی تواند از پس او برآید. سرعت رشد در کودکان یکسان نیست.
والدین تسلط بر هر مهارت جدید را همراه با کودک تجربه می کنند و هنگامی که مرحله جدید رشد تسلط پیدا می کند ، خوشحال می شوند. بنابراین ، آنها علاقه زیادی به سنی دارند که کودک شروع به نگه داشتن سر خود ، نشستن ، ایستادن ، راه رفتن می کند. یکی از مهارت های مهم برای رشد جسمی نشستن است که کودک با پیشرفت آن فرصت بازی های متنوع و جالب را پیدا می کند.
چگونه کودک نشستن را یاد می گیرد
بسیاری از کودکان پس از مهارت در غلت زدن و نگه داشتن سر ، شروع به یادگیری نشستن می کنند. عضلات موردنیاز برای این امر از بدو تولد کم کم رشد می کنند ، اما فقط در مدت پنج تا شش ماه قدرت می گیرند. در سن 8 ماهگی ، تقریباً همه کودکان سالم می توانند بدون حمایت بنشینند.
با پیشرفت مناسب ، تسلط بر یک مهارت تقریباً به شرح زیر اتفاق می افتد. عضلات مورد نظر تقریباً از چهار ماهگی شروع به رشد می کنند. کودک شروع به یادگیری بالا بردن و نگه داشتن سر در حالت "خوابیده روی شکم" می کند. سپس سعی می کند سینه خود را بالا بیاورد ، در حالی که به دستان خود تکیه داده است. در حدود 5 ماهگی کودک می تواند به طور مستقل بنشیند و بدون حمایت بزرگسالان برای چند ثانیه بنشیند. قرار دادن چند بالش در اطراف مفید است تا کودک در صورت زمین خوردن به خود آسیب نرساند.
وقتی کودک می تواند خودش بنشیند
خیلی زود ، کودک می تواند تعادل را در حالت نشسته حفظ کند ، در حالی که به یک یا هر دو دست تکیه می دهد.
کودک حدوداً هفت ماهه خواهد بود که سرانجام می تواند بدون حمایت بنشیند. این موقعیت برای او بسیار دلپذیر خواهد بود: دست ها برای کشف محیط آزاد هستند ، شما می توانید به هر جهت چرخیده و اسباب بازی مورد علاقه خود را تهیه کنید.
کودک اکنون می تواند از وضعیت "مستعد" بنشیند ، در حالی که با دست به خودش کمک می کند. بدون اطمینان و بدون کمک یک فرد بزرگسال با اعتماد به نفس نشسته و تا هشت ماه قادر خواهد بود.
به کودک می توان در یادگیری نشستن کمک کرد - به عنوان مثال ، هنگامی که او روی شکم دراز کشیده ، به طرفین تشویق می شود تا به بالا نگاه کند ، با کمک یک اسباب بازی صدا دار توجه را جلب می کند. با بالا بردن سر ، سینه ، چرخش ، کودک یاد می گیرد که موقعیت سر را کنترل کند ، عضلات را تقویت می کند. هنگامی که کودک نشستن را یاد می گیرد ، به دستهای خود تکیه می دهد ، اسباب بازی ها در مقابل او قرار می گیرند تا او سعی کند به آنها برسد. با برداشتن دست از زمین برای تلاش برای گرفتن اسباب بازی ، کودک یاد می گیرد که تعادل را با استفاده از عضلات خود حفظ کند ، نه اینکه از آن حمایت کند.
