اولین الگوی والدین هستند. آنها همچنین درک درستی از خوب و بد بودن را در سر کودکان القا می کنند. متعاقباً ، تکرار کاملی از عادات والدین و اعمالی که در حضور فرزندان انجام می دهند ، بدست می آید.
شکل گیری جنبه های جسمی که در زندگی روزمره بروز می کند
دوره اولین رشد استقلال کودک از سه تا چهار سالگی آغاز می شود. در این زمان کودک شروع به مشاهده شخصیت در خود می کند و کمک والدین خود را رد می کند. در بیشتر مواقع باید عباراتی مانند: "من خودم" ، "مال من" و غیره را پیدا کنید. در این دوره ، ارزش این است که شروع به یادگیری او کنید تا گلدان را تمیز کند و بعد از خودش تمیز کند ، یا کار کمی انجام دهد ، مانند: وادار کنید همه اسباب بازی هایش را جمع کند یا قبل از غذا خوردن شروع به شستن دست ها کند ، به او بیاموزید چگونه گره بزند بند کفش ، و کمک به زندگی روزمره.
و این جایی است که بزرگترین مشکلات ظاهر می شود ، در مقابل آنها باید صبور باشید. به هر حال ، گاهی اوقات کودکان با استقلال زیاده روی می کنند و کارهای زیادی را شروع می کنند ، فکر می کنند همه کارها را درست انجام می دهند و به خاطر آن مورد ستایش قرار می گیرند. همانطور که تمرین نشان می دهد ، همه چیز برعکس اتفاق می افتد. والدین نیازی به قطع اشتیاق کودک ندارند ، بهتر است "آزادی عمل" به او داده شود ، زیرا یک آموزش مجدد شدید می تواند بر رفتار و وضعیت عاطفی کودک تأثیر بگذارد ، که باعث می شود علاقه به پیروی از دستورالعمل های بزرگسالان منصرف شود.
یکی از شکایات مکرر والدین ، دشواری گرفتن فرزندان برای نشستن در تکالیف است ، یا وقتی این کار برای مدت طولانی به تأخیر می افتد. این مسئله سو mis مدیریت زمان و حواس پرتی است. مانند: تلویزیون روشن ، موسیقی ، مکالمه خارج از موضوع.
بسیار مهم است که کودک تمرکز کند و حواس او را پرت نکند. اگر او را در محل کار خود قرار دادید ، تمام حواس او را پرت کرده و در حوزه بینایی وی فقط کتابهای درسی یا مطالب کاری را که باید با آنها کار کند ، بگذارید. به او یادآوری کنید که در صورت بروز مشکل ، شما را به کمک دعوت می کند.
رشد استقلال شخصی
یک م importantلفه مهم در شکل گیری شخصیت کودک. در این مرحله از زندگی کوچکش ، او تصمیم می گیرد و می فهمد که این می تواند چه عواقبی را به دنبال داشته باشد. در این مرحله از رشد کودک ، مهم است که وی را در انتخاب خود محدود نکنید و در نتیجه ، اگر معلوم شود اشتباه می کند ، از اشتباهات خود درس می گیرد.
اگر کودک نمی فهمد چه چیزی را انتخاب کند ، پس می توانید او را در یک قاب قرار دهید ، به عنوان مثال: آیا ما به باغ وحش می رویم یا به سینما؟ کودک را می توان در یک جعبه قرار داد ، اما نیازی نیست که فقط یک گزینه به او بدهید ، زیرا این می تواند در آینده منعکس شود. اگر او ایده ای دیوانه به شما ارائه داد ، پس توضیح دهید که چنین چیزی نمی تواند باشد و چیزی را "پایین زمین" ارائه دهید.
رشد کیفیت استقلال در کودک یک روز نیست و صبر زیادی از شما و کودک را می طلبد و شما فقط یک شانس برای آن دارید. آن را از دست ندهید!
