احساسات فرآیندی است که در روان انسان اتفاق می افتد و نشان دهنده نگرش فرد نسبت به دنیای اطراف و نسبت به خودش است. احساسات فرد خلق و خوی او را برای وقایع مختلف زندگی تعیین می کند. آنها منشوری هستند که به نظر می رسد جهان از طریق آن سرد و خصمانه است ، یا خیرخواهانه و باز است. بنابراین ، توسعه آن از همان سالهای اول ، از دوره پیش دبستانی بسیار مهم است.
طبق گفته آکادمیسین ، روانشناس M. E. Litvak ، با توجه به اینکه مغز ما از این طریق برنامه ریزی شده است ، نسبت احساسات مثبت به احساسات منفی باید 7: 1 باشد. هر احساس منفی باید توسط خانواده ای از افراد مثبت "مسدود" شود ، در غیر این صورت وضعیت روانی فرد و به ویژه کودک به طور حتم آسیب خواهد دید. در واقع ، در سن 5-7 سالگی ، شکل گیری روان ، به ویژه تا 5 سال اتفاق می افتد. همانطور که مشاهده می کنید ، نقش اصلی در این روند متعلق به والدین است. اینها هستند که در بیشتر موارد شرایط مطلوب یا ناخواسته را تعیین می کنند که بر فرزندشان تأثیر می گذارد.
علاقه را برانگیخت
چگونه احساسات کودک پیش دبستانی را به روشی مثبت پرورش دهیم؟ اول ، شما باید علاقه مند به توسعه فعالیت ها باشید. نه تنها والدین ، بلکه خود کودک نیز باید به مدل سازی ، کاربرد ، رنگ آمیزی ، طراحی ، طراحی ، یادگیری اعداد و الفبا علاقه مند باشد. علاقه نه تنها به سرگرمی کلاس کمک می کند ، بلکه مهمتر از همه ، به توسعه یک مهارت پایدار کمک می کند. برعکس ، عدم علاقه طولانی مدت ، تأثیر مخربی بر روی مغز دارد (به گفته M. E. Litvak).
برانگیختن لذت
احساس بعدی که کودک پیش دبستانی را ایجاد می کند شادی است. باهاش سخت تره برانگیختن عمدی شادی دشوار است ؛ به طور غیر منتظره ای ظاهر می شود. والدین باید سعی کنند شرایط ظهور این شادی را تنظیم کنند. برداشت های جدید به این امر کمک می کند. مکانهایی را در شهر خود جستجو کنید که هنوز کاوش نکرده اید ، از یک تئاتر عروسکی ، یک موزه ، یک نمایشگاه غیرمعمول بازدید کنید ، شما را به باغ وحش ، یک پارک تفریحی ببرید ، از دوستان و اقوام که همیشه از دیدن شما خوشحال هستند دیدن کنید - کودک احساسات مثبت زیادی دریافت کنید ، اهمیت او را احساس کنید. شادی به کودک در رشد پاسخگویی و ارتباطات کمک می کند (به گفته تامکینز). او همچنین به او اعتماد به نفس می دهد که کودک توسط دیگران عزیز است (طبق گفته K. ایزارد).
ترس را به حداقل برسانید
برای اینکه حوزه عاطفی با خیال راحت رشد کند ، لازم است که احساس ترس را به حداقل برسانید (این فقط در موارد تهدید کننده زندگی ضروری است). اما ارعاب های مختلف کودک با نوزاد ، آمپول های بزرگی که پزشک به کودک دمدمی مزاج می دهد ، افسران پلیس که زورگو می شوند و … به هیچ چیز خوبی منجر نمی شود ترس یک احساس بسیار خطرناک تلقی می شود ، حتی منجر به مرگ می شود. لحظات ناخوشایند زندگی کودک خود را از بین ببرید. به یاد داشته باشید که ترس می تواند در پشت نقاب حیا ، وسواس بیش از حد ، ملایمت پنهان شود. فقط عدم اعتماد به نفس می تواند منجر به چنین اضطراب هایی شود. اضطراب را به نسبت سالم (7: 1) کاهش دهید.
