ارتباط نه تنها با افراد دیگر ، بلکه با برادران کوچکتر نیز بر روی شخص تأثیر مفیدی دارد. و ظاهر حیوان خانگی در زندگی کودک به او کمک می کند تا یاد بگیرد از او مراقبت کند ، مهربانی و رحمت پیدا کند. چنین کودکی به سرعت مستقل می شود و می فهمد مسئولیت چیست.
با بزرگتر شدن ، کودکان به طور فعال با محیط آشنا می شوند ، از جمله علاقه به حیوانات و گیاهان. به لطف برداشت های جدید ، کودک مرزهای هوشیاری را گسترش می دهد ، یاد می گیرد با اشیا subjects و افراد اطرافش تعامل کند.
درک حیوانات توسط کودکان در سنین مختلف
کودکان بسته به سن و درکشان رفتار متفاوتی با حیوانات دارند. در نوزادان ، حیوانات خانگی کنجکاوی و علاقه را برمی انگیزند ، آنها به دنبال تماس لمسی هستند ، آنها می خواهند از هر طرف لمس کنند ، لمس کنند ، دست بزنند. برای کودکان بزرگتر ، یک حیوان یک دوست و همراه است که با آنها صحبت می کنند ، راز می گویند یا داستان می سازند.
- تا 4 سالگی: در این سن داشتن یک حیوان کوچک و آسان برای مراقبت ارزش دارد: یک پرنده ، یک جوندگان ، یک خرگوش تزئینی ، ماهی. بچه ها به سمت حیوانات خانگی کشیده می شوند ، آنها می خواهند آنها را لمس کنند ، آنها را سکته کنند ، بازی کنند. والدین باید توضیح دهند که حیوان اسباب بازی نیست ؛ اما باید با احتیاط و محبت به او رسیدگی شود.
- حداکثر 6 سال: در این سن کودکان مسئولیت پذیری بیشتری پیدا می کنند و می توان مراقبت از حیوان را به آنها سپرد. آنها قبلاً می دانند که چه نوع حیوانات خانگی وجود دارد ، اصول اولیه مراقبت از آنها: راه رفتن ، تغذیه ، بهداشت. والدین می توانند برخی مسئولیت های ساده را به کودک منتقل کنند ، اما در ابتدا بهتر است آنها اطمینان حاصل کنند که کودک همه کارها را به درستی انجام می دهد.
- تا 8 سالگی: اینها در حال حاضر کودکان مستقلی هستند که می دانند مسئولیت چیست و خود می توانند از حیوان خانگی مراقبت کنند. در این سن ، چندین حیوان از گونه های مختلف ممکن است در خانواده ظاهر شود ، اما گربه ها و سگ ها بیشترین همدردی را دارند.
اهمیت حیوانات در زندگی کودک
حیوانات خانگی بر فرآیندهای مختلف تأثیر می گذارند ، از جمله:
توسعه
کودک با مطالعه و بازی با حیوان ، ویژگی های مثبتی پیدا می کند. در این زمان ، والدین باید به کودک بیاموزند که چگونه حیوان را به درستی اداره کند ، توضیح دهند که نشان دادن پرخاشگری و بی رحمی نسبت به حیوانات غیرممکن است.
اجتماعی شدن
حیوان خانگی اولین دوست و محافظ کودک می شود. این اعتماد به نفس می دهد و به شما کمک می کند تا سریع به تیم عادت کنید ، آشنا شوید و با همسالان خود ارتباط برقرار کنید ، دوست شوید.
رشد فکری
به لطف تماس لمسی و از طریق بازی ، کودک به شناخت و درک حسی اشیا surrounding اطراف دست می یابد. ایجاد روابط علت و معلولی به شما امکان می دهد تفکر منطقی را توسعه دهید.
م componentلفه اخلاقی
وقایع مربوط به حیوانات خانگی (شکل ظاهری ، بیماری ، مرگ) به کودک اجازه می دهد حالت های مختلف عاطفی ، مثبت و منفی را تجربه کند. ادراک زیبایی شناختی ، درک هنری و درک زیبایی و لطف طبیعی را توسعه می دهد.
رشد جسمی و عاطفی
حیوانات به کودک اجازه می دهند طیف کاملی از احساسات و عواطف را تجربه کند و بازی ها و پیاده روی های مشترک واکنش های جسمی پایدار را ایجاد می کند ، به عنوان مثال هماهنگی حرکات ، سرعت واکنش.
خواص درمانی
از انواع مختلف حیوانات برای درمان بیماری های فیزیولوژیکی و روانی کودکان استفاده می شود. آنها قادر به مقابله با افسردگی ، بهبود وضعیت عمومی اوتیسم ، فلج مغزی ، بیماری های سیستم اسکلتی عضلانی و غیره هستند.
اما این لیست کامل نیست. حیوانات خانگی در کار ، آموزش محیطی و اخلاقی ، مظهر انسانیت ، کاهش سطح تعارض و خصومت با جهان پیرامون ، رشد حس ، تفکر خلاق و تخیل ، یاوران بسیار خوبی هستند.فعالیت ها و بازی ها به معرفی کودکان در کار و نظم کمک می کند.
حیوانات پیوند مهمی در تربیت کودک هستند. آنها نه تنها به رشد احساسات مثبت - عشق ، مراقبت ، عاطفه ، حساسیت و مهربانی کمک می کنند ، بلکه به رشد و دانش جهان پیرامون ما ، از جمله از طریق بازی کمک می کنند. یک عامل مهم نگرش والدین نسبت به حیوانات است ، زیرا کودک در آینده از الگوی رفتاری خود کپی می کند.
