خشم یک امر آشنا و رایج است. بعید است که بتوانید در هر جایی کودک نوپایی را پیدا کنید که هرگز عصبانیت و تحریک خود را نشان نداده باشد. عصبانیت همراه با رفتار پرخاشگرانه خیلی زود خود را نشان می دهد ، کودک در دو یا سه سالگی می تواند گاز بگیرد ، فشار دهد ، سعی کند لگد بزند ، اسباب بازی های دیگران را بشکند ، کودکان دیگر را تحقیر کند ، آنها را اذیت کند و آنها را مسخره کند. کودکان خشم را در واکنش به درگیری ، محرومیت از چیزی ، تلاش برای حمله به جهان او و نظم ، از نظر آنها ، خواسته های بالا نشان می دهند. اغلب اوقات ، عصبانیت با حسادت ، کینه و حسادت همراه است ، نگرانی از عدم امکان تحقق خواسته ها در اینجا و اکنون. عصبانیت کودکان بلافاصله ظاهر می شود ، دارای یک روند سریع و کنترل دشوار است ، که اغلب والدین و فرزندان را از مسیر درست خارج می کند.
اقدامات والدین
پس از طغیان عصبانیت ، کودکان برای به دست آوردن کنترل کامل خود نیاز به کمک دارند.
اگر کودک قبلاً عصبانیت داشته باشد ، والدین حتماً باید آرامش خود را حفظ کنند. حتی پس از شدیدترین انفجارهای عصبانیت ، کودکان به سرعت ترخیص می شوند و خشم را فراموش می کنند.
پس از وقوع شرایط ، حتی در مورد بچه های کوچک ، می توانید در مورد آنچه اتفاق افتاده ، چگونه و چرا صحبت کنید. می توانیم بگوییم که عصبانیت برای همه معمول است ، اما روشی که وی به کار برد قابل قبول نیست ، مثلاً "برادرت مکعب های تو را گرفت ، و تو از عصبانیت ساختار او را شکستی. آیا به هیچ وجه به تو کمک کرد؟"
کودک باید بداند والدینش چگونه با خشم کنار می آیند
حتی با تدبیرترین افراد نیز می توانند خونسردی خود را از دست بدهند. اگر قبلاً در آنجا اتفاق افتاده است که یکی از والدین خشمگین است ، پس بهتر است او بازنشسته شود و کمی به خود فرصت دهد تا آرام شود. با بازگشت به کودک ، باید سعی کنیم همه اتفاقات را برای او توضیح دهیم. و مهمتر از همه ، بپذیرید که این روش ابراز احساسات بسیار بد است و از همه عذرخواهی کنید ، در نتیجه برای خود الگو قرار دهید.
چرا حملات خشم اتفاق می افتد؟
پدیده سفتی در کودکان کاملاً رایج است. پرخاشگری بیشتر در روابط کودکان خود را نشان می دهد. تقریباً هر بچه ای در مهد کودک ، مدرسه یا حیاط با اشکال مختلف سفتی روبرو می شود. بپرسید چرا این موجودات کوچک فرشته ای می توانند اینقدر ظالم باشند؟
در حقیقت ، سختی ریشه های زیادی دارد. از ژنتیک ، اجتماعی و اقتصادی گرفته تا فیزیولوژیک. از جمله دلایل ممکن است تلویزیون ، روابط بین والدین باشد ، اما دلیل آن هرگز نمی تواند یکی یا دیگری باشد.
