والدین اولین و مهمترین معلمان زندگی فرزندانشان هستند ؛ آنها مسئولیت بزرگی را در قبال تربیت بر دوش خود دارند. و هدف فقط اطمینان از آینده قابل اطمینان برای کودک نیست: این که به او فرصت تحصیل و ایجاد شرایط زندگی راحت را بدهیم. وظیفه اصلی والدین این است که به کودکان کمک کنند تا بزرگتر شوند و افراد مناسبی باشند و مسیر درست زندگی را انتخاب کنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
قانون اصلی در روند تربیت کودک این است که الگوی شایسته ای باشید. فرزندان آینه خانواده ای هستند که در آن بزرگ می شوند. وقتی فضای گرم و صمیمی در خانه حاکم شود ، همسران صمیمانه یکدیگر را دوست دارند و به آن احترام می گذارند ، پس فرزندانشان ، به عنوان یک قاعده ، مهربان و از نظر عاطفی پایدار رشد می کنند. کودک رابطه شما با یکدیگر را احساس می کند و آنها را جذب خود می کند ، بعداً آنها اساس الگوی رفتاری وی در خانواده خواهند بود.
گام 2
مراقب فرزندان خود باشید ، همیشه تجربیات و احساسات آنها را جدی بگیرید. پس از همه ، برای آنها مهم است که همیشه یک دوست و مربی در چهره شما ببینند ، که هر زمان به کمک می آید و توصیه های لازم را می کند. كودك به خود اعتماد به نفس پیدا می كند و غلبه بر همه موانع زندگی آسان تر است اگر بداند كه والدینش از او حمایت می كنند و عشق آنها هر چه باشد بدون تغییر خواهد ماند.
مرحله 3
با مجازات کودک خیلی زیاد پیش نروید ، زیرا کودکان قصد سو in در کار خود ندارند ، آنها تازه زندگی خود را شروع می کنند و به طور طبیعی اشتباه می کنند. صبر و شکیبایی نشان دهید ، سعی کنید به طور قابل فهم ، با صدایی آرام ، آنچه را که اشتباه کرده است ، توضیح دهید ، بنابراین به کودک کمک می کنید تا خطای خود را درک کند. به کودکان برای کوچکترین نافرمانی سرزنش نکنید ، چه رسد به اینکه مجازات بدنی در پیش بگیرید. این کار کودک را تحقیر می کند ، اراده او را سرکوب می کند ، بذر خشم و پرخاشگری را در او ایجاد می کند.
مرحله 4
همیشه کارهای خوب فرزند خود را مورد توجه و تمجید قرار دهید. آنچه او انجام می دهد جشن بگیرید. صادقانه از موفقیت های فرزندان شاد شوید و به آنها ایمان داشته باشید. کودک باید بداند که اگر تلاش کنید و تلاش کنید می توانید به نتیجه دلخواه برسید. این به او این امکان را می دهد تا ذهنیت صحیحی را برای دستیابی به همه اهداف آینده شکل دهد.
مرحله 5
کودک خود را از کودکی به کار معرفی کنید. اگر پدر و مادرشان همه هوی و هوس های آنها را تشویق کنند و همه کارها را برای آنها انجام دهند ، کودکان تنبل و بدون ابتکار عمل می کنند. اما کمک به بزرگسالان بسیار عالی است ، کودک احساس نیاز و مفید بودن می کند. این تأثیر مفیدی بر روان او می گذارد و ایده صحیحی از جهان را شکل می دهد: برای بدست آوردن چیزی ، باید تلاش کنید.
مرحله 6
به کودکان بیاموزید تا همدردی کنند ، نسبت به غمها و مشکلات دیگران بی تفاوت نباشند و به کسانی که به آن نیاز دارند کمک کنند. وقتی خانگی حیوان خانگی وجود دارد که باید از او مراقبت شود بسیار عالی است و کودک در این امر سهم فعال دارد. یک اسباب بازی مورد علاقه نیز برای این منظور مناسب است. اجراهای کوچک مختلفی را با کودک خود ترتیب دهید ، در همه شرایط بازی کنید که او می تواند به حل مشکل یک شخصیت خاص کمک کند یا با او همدردی کند. یک وظیفه بسیار مهم برای والدین این است که به کودکان بیاموزند که به دیگران چیز خوبی بدهند ، در این صورت آنها همدل و پاسخگو رشد می کنند.
مرحله 7
هرگز فرزند خود را با دیگران مقایسه نکنید ، نگویید که او کار بدتری نسبت به دیگران انجام می دهد. همچنین ، شما نمی توانید کودکان را احمق ، ناتوان ، متوسط بنامید ، بنابراین باعث ایجاد عقده ها و خودباوری در آنها می شوید که مانع از داشتن زندگی فعال و تحقق پذیر می شود. مقایسه كودك با خودش چندی پیش مفید است: اوایل او در كاری موفق نبود ، اما به لطف تلاش و پشتكار مداوم او ، نتیجه مطلوب حاصل شد.
مرحله 8
به کودکان بیاموزید که زیبایی دنیای اطراف خود را دوست داشته و بدانند. نگاه او را به جلوه های مختلف طبیعت جلب کنید: آسمان آبی ، گل شکوفه ، چمن سبز سرسبز ، ریزش برگ ، رنگ های روشن هر فصل. این امر به رشد سلیقه هنری ، حساسیت ، توجه به جزئیات و محیط کمک می کند.