تعداد کمی از افراد می فهمند که ترجیح بزرگسالان به خوابیدن روی بالش بیشتر از یک ضرورت فوری فیزیولوژیکی ، عادت ایجاد شده در طول سال ها است. بنابراین ، یک سوال طبیعی قبل از والدین مطرح می شود: آیا کودک را روی بالش بخوابانید یا بدون این ملافه ، این کار را انجام دهید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
پاسخ متخصصان اطفال در این مورد بدون ابهام است - کودک در طول سه سال اول زندگی به بالش نیاز ندارد. این زمان رشد فشرده کودک است ، زمانی که استخوان های ستون فقرات هنوز بسیار نرم و قابل انعطاف است. بنابراین ، موقعیت نادرست سر روی یک بالش کلاسیک می تواند به راحتی ناهنجاری های جدی استخوان را تحریک کرده و وضعیت بد وضعیتی ایجاد کند. دلیل دیگر عدم استفاده از بالش در دوران نوزادی ، خطر بالای خفگی هنگام خواب است. خرده ریز می تواند به راحتی روی شکم خود غلت بزند ، بینی خود را در یک بالش گشاد کند و خفه شود. متأسفانه ، چنین فجایعی اتفاق می افتد.
گام 2
غالباً ، بزرگسالان عجله دارند که نوعی آنالوگ بالش را به شکل پوشک فلانل یا فلانل زیر سر نوزاد تازه متولد شده قرار دهند. این اقدام در مواردی كه كودك ترشح بزاق فراوان یا استعداد ترقیب داشته باشد قابل توجیه است. پوشک به راحتی مایعات اضافی را جذب کرده و به کودک کمک می کند تا در یک محیط راحت بخوابد.
مرحله 3
کودک در سه سالگی از نظر فیزیولوژیکی آماده خوابیدن روی بالش است. با این حال ، اگر فرزند شما ویژگی جدیدی را برای خواب بدون اشتیاق درک می کند ، خود اصرار نکنید - کودکان بزرگتر هم می توانند بدون بالش خوب کار کنند. اگر کودک نوآوری را با لذت پذیرفت ، در انتخاب بالش با کیفیت و ایمن مراقبت کنید.
مرحله 4
هنگام انتخاب چنین چیز مهمی برای کودک ، به خاطر داشته باشید که یک بالش مناسب برای نوزاد باید نازک ، کم و کل سر تخت را به طور گسترده اشغال کند. بسیاری از نمونه های با کیفیت بالا به دستگاه های مخصوص تثبیت مجهز هستند. آنها اجازه می دهند بالش در هنگام خواب بی قرار کودک در جای خود قرار بگیرد. سعی کنید مطمئن شوید که نه تنها سر ، بلکه شانه های کوچولو نیز روی بالش قرار دارد. این به شما کمک می کند تا از فشارهای اضافی به ستون فقرات گردنی جلوگیری کنید.
