سندرم استونیمیک در کودکان: علل ، درمان

فهرست مطالب:

سندرم استونیمیک در کودکان: علل ، درمان
سندرم استونیمیک در کودکان: علل ، درمان

تصویری: سندرم استونیمیک در کودکان: علل ، درمان

تصویری: سندرم استونیمیک در کودکان: علل ، درمان
تصویری: دیسترس تنفسی در کودکان 2024, مارس
Anonim

سندرم استونمیک در کودکان یک روند پیچیده علائم خطرناک است که ناشی از اختلالات متابولیکی و تجمع اجسام کتون در خون است. تشخیص و درمان به موقع آن خطر ابتلا به عوارض جانبی را کاهش می دهد.

سندرم استونیمیک در کودکان: علل ، درمان
سندرم استونیمیک در کودکان: علل ، درمان

سندرم استون چیست

به طور معمول ، این وضعیت پاتولوژیک در کودکان مبتلا به دیاتز عصبی- آرتریک ، یک اختلال تعیین شده از نظر ژنتیکی در متابولیسم بازهای اسید اوریک و پورین رخ می دهد. این به توسعه نقض جدی عملکردهای اندام های داخلی کودک کمک می کند.

سندرم استونمیک با بحران هایی بروز می یابد: بوی استون از دهان ، مسمومیت ، استفراغ مکرر با بوی استون ، اسهال یا احتباس مدفوع ، درد شکمی اسپاستیک ، کمبود آب بدن ، دمای بدن تحت تب و تاب. در موارد شدید ، علائم و تشنج های مننژ معمولاً ظاهر می شوند. حملات سندرم استونمیک در سنین 2-3 سالگی ظاهر می شود و در 12-13 سالگی از بین می رود.

دلایل توسعه آسیب شناسی

در بیشتر موارد ، سندرم استون به دلیل کمبود مطلق یا نسبی کربوهیدرات ها در رژیم غذایی کودک و همچنین غلبه اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه کتوژنیک در آن ایجاد می شود. توسعه آسیب شناسی با کمبود آنزیم های کبدی و نقض روند دفع بدن کتون تسهیل می شود. عدم تعادل متابولیک اثر سمی بر سیستم عصبی و دستگاه گوارش دارد.

عوامل تحریک کننده سندرم استون می تواند عفونت های مختلف ، مسمومیت ، استرس ، سو mal تغذیه و درد شدید باشد. پیشرفت این آسیب شناسی در نوزادان به دلیل نفروپاتی (سم دیررس) مادر در دوران بارداری است.

درمان سندرم استون

با بحران های استون ، ماندن کودک در بیمارستان نشان داده می شود. او تحت اصلاح رژیم غذایی قرار می گیرد ، که شامل مصرف کربوهیدرات های قابل هضم ، محدود کردن چربی و نوشیدنی کسری فراوان از آب معدنی قلیایی و محلول های ترکیبی ("Regidron" ، "Tsitorglucosolan") است. علاوه بر این ، تنقیه پاک کننده با محلول سودا تجویز می شود که بدن کتون را در روده خنثی می کند. با کم آبی شدید ، قطره وریدی محلول های نمکی و گلوکز انجام می شود. درمان علامتی شامل استفاده از داروهای ضد استفراغ ، داروهای ضد اسپاسم و آرامبخش است. با درمان کافی ، علائم بحران پس از 2-5 روز از بین می رود.

در دوره های متناوب ، کودک توسط متخصص اطفال مشاهده می شود. تغذیه لبنیات و سبزیجات ، سخت شدن ، پیشگیری از بیماریهای عفونی و استرس های روحی-روانی به وی توصیه می شود. علاوه بر این ، دوره های پیشگیرانه محافظ کبدی ، آنزیم ها ، آرام بخش ها و مولتی ویتامین ها تجویز می شود.

توصیه شده: