مخملک یکی از رایج ترین بیماری های عفونی است که اغلب در کودکی مشاهده می شود. این نه برای روند آن ، بلکه برای عوارض احتمالی خطرناک است.
علائم تب مخملک
این بیماری بیشتر در دوره پاییز و زمستان دیده می شود. از لحظه عفونت تا ظهور اولین علائم تب مخملک ، ممکن است از یک روز تا یک هفته طول بکشد ، پس از آن دما به شدت افزایش می یابد ، گلو قرمز می شود ، لوزه ها ملتهب می شوند و بعد از یک روز دیگر ، بثورات قرمز خاص در سراسر بدن ظاهر می شود. با مسمومیت شدید بدن ، استفراغ ایجاد می شود.
سردرد ، اختلالات مدفوع و ضعف عمومی می تواند تب مخملک را همراهی کند ، اگرچه اغلب تظاهرات بیماری خود کودکان را آزار نمی دهد. بثورات پوسته پوسته شده و بعد از حدود یک هفته کاملاً برطرف می شوند. در همان زمان ، کودک به مدت سه هفته پس از شروع بیماری ناقل عفونت باقی می ماند و بنابراین نیاز به انزوا دارد.
تغییراتی نیز با رنگ زبان ایجاد می شود. در مرحله اولیه بیماری ، سفید می شود و پس از آن قرمز مایل به قرمز می شود.
عوارض بعد از تب مخملک
خطر این بیماری این است که با درمان مناسب ، می تواند عوارض زیادی را ایجاد کند ، از ایمن ترین ورم گوش و سینوزیت گرفته تا آرتریت روماتوئید. در این حالت ، عارضه ای می تواند هم در طی دوره بیماری و هم چند هفته پس از پایان آن ایجاد شود.
استرپتوکوک میکروب بیماریزا عوارض همزمان ایجاد می کند ، به همین دلیل عوارض کلیه (گلومرولونفریت) و قلب (میوکاردیت سمی) نیز می تواند رخ دهد. در موارد پیشرفته ، مخملک می تواند به ذات الریه تبدیل شود ، اما با استفاده به موقع از آنتی بیوتیک ها ، خطر ابتلا به این بیماری به حداقل می رسد. هیچ پزشکی نمی تواند به طور کامل عدم وجود عوارض را تضمین کند ، زیرا آنها نه تنها به موقع و اثربخشی درمان بلکه به وضعیت سلامت فردی نیز بستگی دارند.
این بیماری مصونیت مادام العمر را تشکیل می دهد ، بنابراین ، آنها یک بار از تب مخملک رنج می برند.
چگونه می توان از عوارض بعد از تب مخملک جلوگیری کرد
لازم است از مصرف آنتی بیوتیک های تجویز شده نترسید و خوددرمانی نکنید ، اگرچه استراحت در بستر همراه با مخملک و همچنین نوشیدنی های گرم فراوان به بازگرداندن سلامتی کمک می کند. تأمین هوای مرطوب و خنک کافی در اتاق به همان اندازه مهم است که تنفس را تسهیل می کند و عبور مخاط را تسهیل می کند و از پیشرفت سرفه جلوگیری می کند. پس از بهبودی ، گذراندن آزمایش ادرار ضروری است تا گلومرولونفریت را در مراحل اولیه از دست ندهید.
