هر والد می فهمد که فقط با دادن دستورالعمل های شفاهی ، همیشه نمی توان نتیجه مطلوب را از کودک خود گرفت. حداقل ، فعلاً چنین تاکتیک هایی مثر است و سپس به تدریج قدرت خود را از دست می دهند. بسیاری از ما فکر می کنیم که سخت کوشی در کودک با کلمات است. بیایید ببینیم اینطور است؟
در اوایل کودکی ، کودک بسیار فعال است. و گاهی اوقات ، با عادت دادن به کار ، انرژی بی قرار او را به سادگی هدایت می کنیم. علاوه بر این ، با انجام تکالیف ساده ، کودک یاد می گیرد که بر مشکلات غلبه کند ، پشتکار ، صبر را یاد می گیرد. اما در عین حال ، نباید در این سن جدیت بیش از حد را طلب کرد و انتظار داشت. باید درک کنید که حتی یک فرد بالغ نیز همیشه در انجام هر کاری سخت کوش و مسئول نیست. بنابراین ، در تلاش برای آموزش یک کودک ، باید با حوصله و پشتکار نقایص را به او نشان دهید. تحریک و بیش از حد خواستن فقط او را از این کار دور می کند.
از کجا شروع کنیم؟
در دو سالگی ، نوزادان در حال تلاش برای لباس پوشیدن خود هستند. به احتمال زیاد بیش از یک سال طول می کشد تا کودک بندهای خود را به درستی ببندد یا پیراهن خود را با تمام دکمه ها ببندد ، اما کارهای ساده مانند قرار دادن کلاه یا ژاکت ، او خودش می تواند این کار را انجام دهد. کودک پنج تا شش ساله می تواند به نظافت خانه یا حیاط کمک کند. شما فقط باید به او انگیزه دهید و اگر مشکلی پیش نیامد کمک کنید ، زیرا شکست ها می توانند او را دلسرد کنند. و در هر صورت کودک را عجله نکنید ، صبور باشید. "عجله کن" ، "سریعتر بخور". این نگرش به تدریج باعث لجاجت و اعتراض در کودک می شود. و کودک به جای اینکه همه کارها را به خوبی انجام دهد ، علی رغم اینکه شروع به تحریک بیشتر والدین می کند ، شروع به حفاری می کند.
به طور طبیعی ، شما باید توانایی های کودک را در نظر بگیرید. فعالیت بدنی بیش از حد می تواند خستگی یا انحنای ستون فقرات را تحریک کند. بنابراین کودک 6-7 ساله خود را مجبور به حمل وسایل سنگین نکنید. به هیچ چیز خوبی منجر نخواهد شد.
ایجاد عشق به کار در کودک ، تمایل به موفقیت در هر شغلی مهم است. و از این او لذت خواهد برد. و همانطور که می دانید ، آنچه را که دوست داریم انجام دهیم ، بارها و بارها انجام می دهیم.
چگونه می توان به این مهم دست یافت؟
کار برای کودک پیش دبستانی اغلب فقط تلاشی برای تقلید از آنچه بزرگسالان انجام می دهند است. خلاقیت به خرج دهید و کاری را که انجام می دهید به بازی تبدیل کنید. به عنوان مثال ، می توان تصور کرد که تمیز کردن اسباب بازی ها خواباندن همه اسباب بازی ها است. ماشین ها را می توان به داخل "گاراژ" سوق داد. کودک به این بازی اعتیاد پیدا خواهد کرد و اوقات خوبی را برای هر دوی شما خواهید داشت. اما فشار بیش از حد می تواند مضر باشد ، بنابراین همه کارها باید به تدریج انجام شود.
نصب و راه اندازی
مهم است که به کودک نشان دهیم کار او بسیار مهم است. به عنوان مثال ، اگر مشغول لباسشویی هستید ، به او پیشنهاد دهید كه لباس عروسك را بشوید. در این حالت لازم است اطمینان حاصل شود که کودک این کار را با دقت انجام می دهد و از تمیز بودن پارچه اطمینان حاصل می کند. اگر بار اول به نتیجه نرسید ، از او تعریف و تمجید کنید: "نگران نباش ، فردا حتی بهتر خواهد شد". این کار کودک شما را از کارهای انجام شده راضی نگه می دارد.
اشتباهاتی که می کنیم
هرگز کودک خود را گاه به گاه آموزش ندهید. برای او "لیستی" از مسئولیت ها ایجاد کنید. برای مثال به او اجازه دهید هر روز تختخوابش را مرتب کند یا کف آپارتمان را جارو کند. چنین وظایفی مسئولیت ، وظیفه شناسی و نظم و انضباط را در او ایجاد می کند. اما این در بزرگسالی برای او بسیار مفید است.
برخی والدین عدم آموزش کار کودک به این دلیل را که وقت کافی برای این کار ندارند توجیه می کنند. آنها غالباً خودشان در انجام این کار یا آن کار تلاش می کنند ، زیرا معتقدند کودک مدت طولانی تری همان کار را انجام خواهد داد. چنین نگرشی فقط باعث تنبلی می شود و بزرگسالان را تحریک می کند.اما اگر صبر و حوصله به خرج دادید و همچنان به کودک دادید تا خود را ثابت کند ، در این صورت کودک شما در سه یا چهار سالگی جوراب شلواری می پوشد ، کفش می پوشد ، بدون نیاز به کمک و بدون خشم.
