وقتی کودک به کلاس اول می رود ، مرحله جدیدی از زندگی برای او آغاز می شود. برای دانش آموز و والدینش چالش برانگیز ، جالب و هیجان انگیز است. در این دوره ، یک برنامه روزمره جدید ظاهر می شود ، وظایف ، وظایف ، مسئولیت های جدید. کودک یاد می گیرد که احساسات خود را مدیریت کند ، به درستی عزت نفس خود را ایجاد کند ، و با نظرات دیگران حساب کند.
نگرش همه کودکان نسبت به روند آموزشی متفاوت است
کودکانی هستند که عاشق مدرسه هستند و کلاسها را جالب و آموزنده می دانند. چنین دانش آموزانی به سرعت آشنایی جدید پیدا می کنند ، با همکلاسی ها دوست می شوند ، به معلم گوش می دهند و با خوشحالی تکالیف خود را انجام می دهند.
برخی از دانش آموزان عاشق ارتباطات هستند ، به معلمان خود احترام می گذارند و حتی می توانند کارهای مختلفی را انجام دهند ، اما آنها نیاز به نظارت دائمی دارند. این امر هم در مدرسه و هم در خانه صدق می کند.
اما کودکانی نیز هستند که دوست ندارند به یک م institutionسسه آموزشی بروند ، نمی توانند با همکلاسی های خود زبان مشترکی پیدا کنند و بنابراین تنها می مانند.
در هنگام سازگاری با مدرسه با چه مشکلاتی روبرو می شوید
همه کودکان متفاوت هستند و ممکن است مشکلات مختلفی داشته باشند. به عنوان مثال ، کسی نمی تواند در یک مکان بنشیند ، کسی نمی تواند خود را کنترل کند و بدون بلند کردن دست خود جواب را فریاد بزند ، و کسی خیلی زود خسته می شود و نمی تواند روی کار تمرکز کند. خاطرنشان می شود که کودکان کند نمی توانند به خوبی به مطالب ارائه شده به آنها تسلط داشته باشند.
علاوه بر این ، کودکان می توانند مشکلات عاطفی داشته باشند. به عنوان مثال ، یکی نمی تواند با همسالان زبان مشترکی پیدا کند ، دیگری نمی تواند در کلمات معلم فرو رود. همچنین ، ممکن است کودک کاملاً مستقل نباشد ، که می تواند دلیل تحقیر همسالان باشد. بیماری های مزمن در نوزادان اغلب تشدید می شوند.
اگر چنین لحظاتی مورد توجه قرار گیرد ، والدین و معلمان باید توجه زیادی به این مسئله داشته باشند و حتی ممکن است کودک را نزد پزشک متخصص ببرند.
دلایل بروز چنین مشکلاتی در این دوره چیست؟
همه ریشه ها از خانواده است. تحت تأثیر تربیت کودک. در نظر گرفتن چگونگی ارتباط او با سایر کودکان ، آیا او برای برقراری ارتباط آزاد است ، یا برای بازی با آنها مهم است. آیا او به دنیای اطرافش ، به زندگی علاقه دارد. غالباً والدین مطالبات زیادی از فرزندشان می خواهند ، خود را برای او تنظیم می کنند یا برعکس ، تجربه منفی خود را به خاطر می آورند. همه اینها بر دانش آموز آینده تأثیر منفی می گذارد.
عدم بلوغ روانشناختی کودک. شاید او هنوز هم به سادگی آماده نیست چنین حجم اطلاعاتی را بخاطر بسپارد ، نمی تواند آنچه را که از او می خواهد انجام دهد. کودک باید بفهمد چگونه ارزیابی می شود و برای چه کاری باید برنامه های خود را به درستی تنظیم کند و به درستی اولویت بندی کند ، زیرا درک می کند عملکرد تحصیلی وی به این امر بستگی دارد.
کودک باید درک کند که مدرسه برای او همان کاری است که بزرگسالان به آن می روند ، فقط ارزیابی آن متفاوت است.
کودک ممکن است به دلیل خستگی مزمن از نظر ذهنی خسته شود. حجم وظایف بیشتر می شود و برای انجام آنها باید بتوانید قدرت خود را به درستی محاسبه کنید.
چگونه می توان بر مشکلات غلبه کرد
- نگرش مثبت در خانواده ضروری است. والدین باید مستقیماً در زندگی کودک دخیل باشند. شما باید با او صحبت کنید ، لحظات مثبت زندگی خود را بگویید. این به عنوان انگیزه خوبی برای کودک به کار می رود.
- بعد از مدرسه کودک به استراحت احتیاج دارد. والدین نباید از او بخواهند که بلافاصله برای انجام تکالیف در خانه بنشیند. شما باید نوع فعالیت خود را تغییر دهید یا پیشنهاد یک چرت بزنید.
- هرگز نباید به کودکی بگویید که کسی از او بهتر است. مادر یا پدر باید فقط فرزندشان و نه سایر دانش آموزان را به طور عینی ارزیابی کنند.
- کودک باید بخاطر انجام هر کاری که انجام داده ستایش شود.
- لازم به یادآوری است که شخصیت در مدرسه شکل می گیرد و اینکه آیا کودک در آینده موفق خواهد شد یا خیر. والدین مسئول این امر هستند.
