بنابراین ، متعجب شدید که متوجه شدید فرشته سه ساله شما دروغ گفتن را یاد گرفته است. ناگوار! اما برای تنبیه عجله نکنید ، به این فکر کنید که اصلاً چرا به دروغ نیاز است. از این گذشته ، صادقانه بگویم ، شما نیز مجبور به دروغ گفتن هستید ، نه؟
آیا روز قبل ، دیر به محل کار خود نمی روید ، به رئیس خود در مورد راه بندان صحبت می کنید ، یا از شوهرتان نمی خواهید تلفن را برداشته و بگوید که شما آنجا نیستید؟ بود؟ و شما البته تصمیم گرفتید که فرزندتان هنوز چیزی نمی فهمد؟ افسوس که اینطور نیست. همانطور که می بینید ، خود شما مقصر هستید: پس از همه ، این از طرف شما بود که کودک یاد گرفت که دروغ گفتن کاملاً طبیعی است ، این راهی برای حل برخی از مشکلات ناخوشایند است.
اما با این سوال که فرزند شما چه نوع مشکلی دارد ، باید خیلی جدی با آن کنار بیایید: بالاخره راه های برخورد با او به علت دروغ بستگی دارد.
اولین دلیل دروغ های کودکانه ممکن است خودخواهی شما باشد. آیا به فرزندتان اجازه می دهید سنگریزه یا شاخه ای از خیابان بیاورد؟ این برای شما ناخوشایند است ، زیرا همه این زباله ها نظم در آپارتمان را برهم می زنند. اما این برای شما زباله است و برای کودک اولین گنجینه او در زندگی است. و البته ، از آنجا که مادرم اجازه نمی دهد ، دیر یا زود او به این نکته فکر می کند که نمی تواند اجازه بگیرد.
یک شکل بسیار رایج دروغ به ظاهر بی معنی این است که کودک شروع به گفتن داستان های خیالی در مورد چگونگی انجام کاری بهتر از بقیه می کند ، و اینکه چگونه معلم او را به خاطر آن تعریف می کند.
بچه را که در یک دروغ گرفتار کرده اید ، با نارضایتی اخم می کنید و شروع به سرزنش می کنید. اما بس کن آخرین باری که از او تعریف کردید به یاد دارید؟ آیا انجام این کار را ضروری نمی دانید ، تا خراب نشود؟ بیهوده. فرزند شما مانند هوا به ستایش و تأیید شما احتیاج دارد و اگر دروغ گفتن تنها راه برای بدست آوردن آن است ، در این صورت داستان های خارق العاده ای برای شما تعریف می کند.
گاهی کودک برای جلوگیری از تنبیه دروغ می گوید. و اینجا نیز کاملاً تقصیر شماست. آیا شما و نوزادتان خیلی سختگیر هستید؟ آیا مجازات های شما متناسب با سن کودک است؟ اگر مجازات برای شما پیش پا افتاده باشد ، این بدان معنا نیست که برای کودک نیز چنین است: کاملاً ممکن است که واقعی ترین غم برای او باشد.
بنابراین ، به یک نتیجه ناامیدکننده می رسیم: اینکه دلیل دروغگویی کودکان ، به خصوص وقتی صحبت از کودک بسیار کوچکی می شود ، در خود ماست. بنابراین ، فرد باید از خودش شروع کند. اول از همه ، خودتان دروغ بگویید. سعی کنید با کودک خود رابطه اعتمادپذیری برقرار کنید: اگر او به شما اعتماد کند ، پس او به راحتی دلیلی برای دروغ گفتن نخواهد داشت.
و یک چیز دیگر: خیال پردازی عادی کودکی را با یک دروغ اشتباه نگیرید. فرزند شما در دنیای شگفت انگیز کودکی زندگی می کند و در حالی که کوچک است ، او را برای برقراری ارتباط با موجودات افسانه اذیت نکنید ، در جاده های مرموزی سفر کنید که دیگر در دسترس شما نیست.
