اگر در خانه کودک کوچکی وجود دارد ، اغلب می توانید گریه او را بشنوید. والدین ، که در نگرانی های مداوم پیچیده اند ، گاهی اوقات نمی توانند دلایل چنین رفتاری را به طور مستقل تعیین کنند و فکر می کنند کودک به سادگی شیطان است.
آنها به اشک های مرد کوچک توجه نمی کنند و یا حتی کودک را سرزنش می کنند. این می تواند منجر به عواقب بسیار ناراحت کننده ای شود ، با کمی غم و اندوه ، پدر و مادر اعتماد کودک را از دست می دهند ، از او دور می شوند. وضعیت مخالف نیز وجود دارد ، هنگامی که والدین بیش از حد مراقب فرزندان خود را کاملاً خراب می کنند و او را به یک هیولای دمدمی مزاج تبدیل می کنند.
هنگام گریه کودک چه باید کرد؟ غالباً اشکهای کودک فریادی برای کمک ، سیگنال پریشانی است. کودک هنوز نمی داند که چگونه احساسات خود را برای دیگران به وضوح بیان کند. بنابراین یک شخص کوچک برای کنار آمدن با یک شرایط دشوار درخواست کمک می کند ، جهان را از مشکلات و رنج های خود آگاه می کند. اول از همه ، لازم است دلایل اشک نوزاد را مشخص کنید. ممکن است چندین مورد وجود داشته باشد.
1. غم و اندوه. کودک کوچک هنوز نمی داند چگونه منطقی فکر کند و حال و گذشته و آینده برای او وجود ندارد. بچه اینجا و الان زندگی می کند. اگر اتفاق بدی برای او بیفتد ، کودک فکر می کند که همیشه همینطور خواهد بود. او هنوز نمی داند چگونه وقایع گذشته را تجزیه و تحلیل کند و نمی داند که شرایط می تواند تغییر کند. کودک هنوز نمی فهمد که امید چیست و احساسات منفی را با شدت بیشتری احساس می کند. کودک حتی موقعیت های جزئی مانند یک اسباب بازی شکسته را مانند یک غم بزرگ احساس می کند که هرگز پایان نخواهد یافت. در این شرایط لازم است کودک با چیزی آرامش و حواس او را پرت کند ، شرایط را بهبود ببخشد تا ناامیدی کودک نرم شود. به محض از بین رفتن ناراحتی ، کودک تجربه خود را فراموش کرده و دوباره لبخند می زند.
2. بیماری. وقتی کودک ناراحت است ، اشک می تواند ناراحتی او را بیان کند. اگر در این حالت ، گریه کودک را نادیده بگیرید ، می توانید بیماری را شروع کنید ، که منجر به عواقب فاجعه بار سلامتی کودک شود. اگر گریه فروکش نکرد ، و به نظر می رسد دلیلی برای این امر وجود ندارد ، نیاز فوری به مشورت با پزشک است. بهتر است کودک بیمار را تنها نگذارید. شما باید سعی کنید به آرامی برای شخص کوچک توضیح دهید که درد پس از مدتی از بین می رود ، فقط لازم است کمی صبور باشید. می توانید برای او کتاب بخوانید ، به او چیزی بگویید یا بازی مورد علاقه خود را انجام دهید تا حواس کودک را پرت کرده و او را تشویق کنید ، در این صورت بیماری سریعتر می گذرد.
3. هوی و هوس. غالباً وقتی کودک به خواسته خود نرسد شروع به گریه می کند. اگر کودکی جدی است که بلافاصله چیزی را بدست آورد ، معمولاً هیچ مشاجره و درخواست صبر برای او مفید نخواهد بود. این حالت معمولاً با اشک فراوان ، هیستری و جیغ کشیدن به پایان می رسد. اغلب در این حالت ، کودک تظاهر نمی کند ، او فقط آشکارا احساسات و خواسته های خود را اعلام می کند. والدین در چنین شرایطی باید خود را کنترل کنند و کودک را سرزنش نکنند ، بلکه سعی کنند توجه او را به چیز جالب جلب کنند. ارزش این را ندارد که به همه درخواست ها بپردازید ، این غیرممکن است و می تواند منجر به بی پروایی عاطفی شود. با کودک خود صحبت کنید ، سپس او می فهمد که هنوز چیزهای جالب زیادی در جهان وجود دارد و ارزش ندارد وقت خود را برای اشک هدر دهید.
