کودکان گلهای زندگی هستند ، آنها آینده ما هستند ، آنها همه چیز ما هستند! و البته والدین به هر دلیلی نمی خواهند اشک در چشم فرزندشان ببینند. اما در روال معمول زندگی مراحل خاصی وجود دارد که تقریباً همه خرده ریزها از آن عبور می کنند و سازگاری با کودکستان یکی از دردناک ترین دوره ها برای کودکان و والدین آنها است.
مهد کودک اولین تجربه برقراری ارتباط بین یک بچه و یک تیم است. اگر کودک هیچ منعی برای حضور در یک موسسه پیش دبستانی ندارد ، مطمئناً بهتر است کودک خود را برای رشد ویژگی های ارتباطی خود به کودکستان بفرستید.
این واقعیت نیست که عادت به یک محیط جدید دردناک خواهد بود. این اتفاق می افتد که کودکان از روز اول با همکلاسی ها زبان مشترکی می یابند و بدون اشک از مادر خود جدا می شوند. با این حال ، در 90٪ موارد اینگونه نیست.
قبل از این که فرزند خود را برای اولین بار به باغ بیاورید ، می توانید با او در اطراف قلمرو قدم بزنید و از پهلو ببینید که چگونه کودکان پشت حصار با معلم سرگرم می شوند. در طول پیاده روی ، باید در مورد چقدر جالب باشد که کودک شما بیاید و با بچه ها بازی کند صحبت کنید. به گفته روانشناسان ، در داستان های خود نباید از عباراتی با ذره منفی "not" استفاده کنید - "نمی ترسید ، من برای مدت طولانی نمی روم ، هیچ کس شما را آزرده نمی کند." بهتر است چنین عباراتی را با این جمله جایگزین کنید "بازی با بچه های دیگر سرگرم کننده خواهد بود ، من به کار خود ادامه خواهم داد و بلافاصله برمی گردم ، همه در باغ بسیار دوستانه هستند."
در روز اول ، مادر / مادربزرگ / پدر باید کودک را در مدت زمانی که گروه با معلم برای پیاده روی می روند ، برای یک ساعت بیاورد. از نظر دیدگاه وی در کنار سایت بنشینید. اگر کودک توسط آشنایان یا اسباب بازی های جدید رانده شده است ، می توانید 10 دقیقه او را ترک کنید. اگر کودک شما را رها نکرد ، بهتر است روز بعد چنین دستکاری را انجام دهید ، اسباب بازی خرد شده مورد علاقه خود را برای بازی در زمین بازی با خود ببرید.
بعد از اینکه کودک متوجه شد مادر قطعاً برمی گردد و می تواند بدون شما برای پیاده روی در باغ بماند ، می توانید سعی کنید کودک را برای صبحانه به گروه بیاورید. در این مرحله کافی است کودک قبل از ناهار در باغ بماند. بلافاصله بعد از پیاده روی ، قبل از اینکه معلم بچه ها را به گروه ببرد ، مادر می تواند کودک را با ظاهر خود در زمین بازی راضی کند. اگر رفتار کودک کم و بیش آرام بود ، او حداقل در کنار دیگر کودکان برای صرف صبحانه پشت میز نشست و مدت زیادی گریه نکرد ، پس می توانید سعی کنید او را برای ناهار و ساعتی آرام ترک کنید و او را انتخاب کنید قبل از ناهار اگر کودک برای مدت طولانی گریه می کند و با معلم و فرزندان ارتباط برقرار نمی کند ، لازم است فقط تا زمان ناهار چند روز دیگر از او جدا شود.
هر کودک فردی است و هر دوره سازگاری مدت زمان خاص خود را دارد. اما دیر یا زود دوره ای فرا می رسد که کودک تمام روز بدون هیچ مشکلی در باغ می ماند. اگر برای مدت طولانی خرده اشک همراه شما را در صبح ترک نمی کند ، ناامید نشوید. بسیاری از کودکان ، حتی آنهایی که مدت زمان طولانی در مهد کودک بوده اند ، تحمل لحظه فراق از والدین خود را دشوار می دانند. به هیچ وجه کودک را به خاطر این فریاد نزنید و او را سرزنش نکنید ، و حتی بیشتر سعی نکنید اولتیماتوم قرار دهید: "اگر گریه کنی ، من به هیچ وجه برای تو نخواهم آمد." بهتر است سعی کنید کودک را با قول خود برای گذراندن بقیه روز در کنار هم مذاکره و اطمینان دهید.
نکاتی برای والدین:
- در روز اول ، شماره های تلفن را با معلم رد و بدل کنید تا در صورت بروز هر چیزی ، آنها همیشه بتوانند به سرعت با شما تماس بگیرند.
- برای اینکه سازگاری کودک با سهولت بیشتری انجام شود ، از قبل همان برنامه روزانه در خانه را در کودکستان ترتیب دهید تا مثلاً زود بیدار شدن برای او استرس اضافی ایجاد نکند.
- اگر کودک اغلب مریض است ، فقط او را برای مدت نیمی از روز در باغ بگذارید ، سیستم ایمنی بدن را با استفاده از داروهای قومی تقویت کنید و سعی کنید همیشه کودک را در خانه درمان کنید تا هیچ عارضه ای نداشته باشد.
- در مهد کودک های شهرهای مختلف ، شرایط پذیرایی متفاوت است: در جایی کودکان را با پوشک قبول نمی کنند ، و در برخی از موسسات پیش دبستانی مهارت های غذا خوردن مستقل لازم است. در هر صورت سعی کنید تا زمان ورود به باغ عادات لازم را در کودک ایجاد کنید. این قطعاً به کودک کمک می کند تا بر تمام مشکلات دوره سازگاری غلبه کند.
