نافرمانی کودک رابطه با کودک را بدتر می کند و اعصاب همه اعضای خانواده را خراب می کند. چگونه می توان با دوری از موقعیت های درگیری غیرضروری ، با آرامش وجود داشت؟ چگونه می توان به کودک یاد داد که از والدین خود اطاعت کند؟ سعی کنید با کسب اختیار والدین برای او نمونه شوید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
رویای بسیاری از والدین این است که یک نمونه واقعی برای یک کودک در حال رشد باشند ، بدون توجه به سن ، از احترام و موقعیت او لذت ببرند. به عنوان یک مرجع برای فرزند خود ، برای مادر یا پدر بسیار آسان تر است که به کودک توضیح دهد که چه چیز خوب و چه چیز بدی است. به یاد داشته باشید که چنین مرجعی نیاز به توسعه مداوم دارد. فقط با پیشرفت مداوم به عنوان یک فرد می توانید آن را تقویت کنید. و این حتی در باهوش ترین و تحصیل کرده ترین والدین نیز صدق می کند.
گام 2
مادر در اولین سن (حداکثر 1 سال) برای کودک همه چیز است: او وجود او را فراهم می کند. بنابراین ، اختیارات والدین وی در این زمان به طور خودکار شکل می گیرد. از یک تا سه سالگی ، بازی های مشترک برای کودک بسیار مهم است. در آنها ، مادر و پدر حاملان اصلی دانش در مورد جهان و اشیا هستند. از سه تا شش ، علاوه بر بازی ، بحث در مورد کتابها و کارتونهایی که همراه با کودک خوانده می شود بسیار مهم است. همه کارها را با هم انجام دهید ، بدون اینکه کودک را از زندگی بزرگسالی خود کنار بگذارید. در بازی ، مطالعه ، ارتباطات و زندگی بدون قانون کارساز نخواهد بود. فقط به خاطر داشته باشید که نیازهای شما برای کودک باید قابل درک و موجه باشد. و همه اعضای خانواده باید از آنها پیروی کنند. در مورد توالی را فراموش نکنید: با حل یک مسئله ، نمی توانید به کودک توضیح دهید که چرا نمی توان کار دیگری انجام داد. سعی کنید بیش از حد از ممنوعیت ها استفاده نکنید. بگذارید آنها فقط به چیزهای تهدید کننده زندگی مربوط شوند. مطیع بودن برای بچه ای که ممنوع است بسیار دشوار است.
مرحله 3
یک کودک دبستانی از 7 تا 12 سالگی به کمک والدین در تحصیلات خود احتیاج دارد. از او حمایت کنید ، در برقراری ارتباط با همسالان کمک کنید. در زندگی او شرکت کنید ، پیاده روی ، گردش ، سفر را ترتیب دهید ، درباره فعالیتهای حرفه ای خود صحبت کنید. این امر قدرت والدین شما را تقویت کرده و قدردانی کودک را در آینده تضمین می کند. دوستی شما با پسر یا دخترتان که مبتنی بر اقتدار طبیعی است ، به فرزندان کمک می کند تا ارزش ها و هنجارهای والدین خود را در پیش گیرند. کودک با اقدامات خود به دنبال تأیید و احترام والدین است و به سادگی هیچ دلیلی برای نافرمانی کودک در چنین خانواده ای وجود ندارد.
