روزی هر یک از والدین با عصبانیت کودکانه ای روبرو می شوند. علائم آن را نمی توان اشتباه گرفت: غلتیدن روی زمین ، اشک ، فریاد بلند در برابر امتناع هر کودک. و هر راهی برای رسیدن به توافق منجر به چیزی نمی شود.
به طور کلی ، عصبانیت کودکان برای رشد کودک به عنوان یک شخص ضروری است. بدون این ، هیچ جا کودک بسیار کوچک با فریاد زدن توجه والدین خود را به خود جلب می کند ، زیرا نمی داند چگونه این کار را انجام دهد در غیر این صورت. کودک با بزرگ شدن می خواهد خواسته هایش برآورده شود. و سریعترین و مطمئن ترین راه برای دستیابی به آنها ، عصبانیت است. علاوه بر این ، کودک والدین خود را از نظر قدرت آزمایش می کند و نه تنها در خانه ، بلکه در مکان های شلوغ مناسب آنها است: در مغازه ها ، زمین های بازی. صبر بزرگسالان نیز حد نیست ، رفتار کودک باعث هیجانات زیادی می شود - از تحریک تا عصبانیت و عصبانیت.
چه کاری باید انجام داد و چگونه کودک را آرام کرد؟
اولین کاری که باید انجام شود اجتناب از خود هیستری است. برای انجام این کار ، شما باید توجه کودک را به یک چیز دیگر معطوف کنید. عمدتا برای کودکان زیر سه سال کار می کند. در اینجا مهم است که لحظه ای را فراموش نکنید که امکان حواس پرتی از هیستری وجود نداشته باشد. با در آغوش گرفتن و غرق شدن کودک می توان به او کمک کرد. بنابراین درک سریعتر حاصل می شود و احساسات منفی از بین می روند.
اگر با این حال ، نمی توان از ایجاد خلسه جلوگیری کرد و کودک در آن وضعیت است که نمی تواند صدای شما را بشنود ، لازم است کودک را در اسرع وقت از محل آغاز هیستری دور کنید ، بدون اینکه اتاق را ترک کند اشیا dangerous خطرناک برای کودک. در این لحظه لازم است که به کودک انتقال دهید که شما ، علی رغم همه چیز ، او را دوست دارید ، اما رفتار او را تأیید نمی کنید. اما به محض آرام شدن می تواند بیرون برود و رفتار خود را با بزرگترها تجزیه و تحلیل کند. در این شرایط ، اصلی ترین چیز برای والدین آرامش است ، در غیر این صورت هیچ سودی از این روش نخواهد داشت.
راه دیگر برای مبارزه با هیستری کودکانه ، از بین بردن همه بینندگان است که "نمایش" برای آنها طراحی شده است. یعنی وقتی جیغ ها و فریادهای بلند کودک شروع می شود ، باید جلوی همه اقناع ها ، التماس ها ، درخواست ها ، توضیحات را گرفت و به اتاق دیگری رفت. در عین حال می توان گفت که شما از اینکه همه چیز به این ترتیب پیش آمده بسیار آزرده و ناراحت هستید. در این لحظه از کودک انتقاد نکنید ، صبور باشید. به کودک اجازه دهید بفهمد کسی نیست که بتواند از میزان صدا و قدرت صدای او قدردانی کند. علاقه کودک به جیغ زدن از بین می رود ، او آرام می شود و برای تحمل پیش شما بیرون می آید.
همچنین ، هرجا که کودک به شما آزمایش قدرت می دهد ، به خاطر داشته باشید که رفتار بزرگسالان تحت هر شرایطی باید یکسان باشد. مطمئناً ، وقتی کودک در خیابان هیستریک می شود ، هر بزرگسالی از عملکرد فرزندش شرمنده می شود. اما این تنها راه غلبه بر این عمل است. اگر عصبانیت در منطقه شلوغ ایجاد شود ، باید کودک را به مکانی آرام تر منتقل کرد و اجازه داد تا آرام شود. همه اعضای خانواده باید به یک تاکتیک رفتاری عمل کنند ، در غیر این صورت نتیجه ای حاصل نمی شود.
اگر همه کارها به وضوح انجام شده باشد ، به زودی خواهید دید که کودک از هیستریک کمتری برخوردار می شود و تمام تلاش های او برای دستیابی به خواسته های خود از این طریق بی نتیجه می ماند.
