متخصصان اطفال زنگ خطر را به صدا در می آورند: بسیاری از دانش آموزان کلاس اول دبستان نه تنها دارای مشکلات سلامتی هستند ، بلکه از استانداردهای اساسی بهداشتی و بهداشتی که تهدیدی برای کودکان است نیز چیزی نمی دانند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بسیاری از والدین با اطمینان به محیط زیست مدرن و کیفیت پایین غذا می پردازند و سعی می کنند مشکلات سلامتی کودکان خود را توضیح دهند. با این حال ، متخصصان در این زمینه ایستاده اند - علت بسیاری از بیماری ها ، از جمله بیماری های کاملا جدی ، عدم توجه بزرگسالان به تربیت و رشد کودک در سنین پایین است. به عنوان مثال ، کودکانی که به موقع به آنها مسواک زدن خوب یاد داده نمی شود ، در مدرسه خطر تبدیل شدن به بیماران دندانپزشکی منظم را دارند. این امر به ویژه در مورد نوزادانی که والدینشان از شیرینی به عنوان راه حلی برای مشکلات استفاده کرده اند ، بیشتر صدق می کند. در نتیجه ، آب نبات ، که به نوعی داروی هوی و هوس و پایه ای برای یک رابطه قراردادی با کودک تبدیل شده است ، می تواند منجر به ایجاد نه تنها پوسیدگی ، بلکه سو mal انسداد شود. آن دسته از نوزادانی که قبل از خوردن غذا نیازی به شستن دست خود ندارند ، در معرض خطر مسمومیت غذایی یا آلوده شدن به کرم به بیمارستان می روند.
گام 2
به گفته متخصصان ، تقصیر پوسیدگی دندان در کودکان در بیشتر موارد به عهده والدین است. اولاً ، بزرگسالان به کودک یاد نمی دهند که از حفره دهان مراقبت کند و ثانیا ، آنها کیفیت غذا را به خوبی کنترل نمی کنند ، در نتیجه ، بسیاری از کودکان به جای سیب و میوه های دیگر ، آب نبات و شیرینی ترجیح می دهند. بنابراین ، مهم است که به سرعت سعی کنید به کودک کمک کنید تا یاد بگیرد چگونه از برس استفاده کند تا در آینده از مراجعه به دندانپزشک جلوگیری کند - به هر حال ، حتی بسیاری از بزرگسالان لرز می خورند که به فکر مراجعه به این پزشکان باشند.
مرحله 3
مهم است که از کودکی اصول ایمنی را به کودک خود بیاموزید. می توانید سعی کنید با صرف وقت در توضیحات دقیق ، تعداد آسیب ها را کاهش دهید: نحوه عبور از جاده ، چرا نباید اتوی داغ را لمس کنید ، سوکت و سیم هایی که از زمین بیرون می آیند خطرناک است و غیره حتی یک کودک در برابر صدمات بیمه نمی شود ، اما وظیفه والدین است که سعی کنند با توضیح قوانین ابتدایی رفتار ایمن خود ، احتمال خود را به حداقل برسانند. همانطور که در ژاپن رواج دارد ، کودکان می توانند هر کاری انجام دهند ، به جز مواردی که احتمال سلامتی آنها را تهدید می کند (به عنوان مثال بازی با چاقو و سوزن). فقط توضیح آنچه ممکن است به دنبال چنین سرگرمی منجر شود ، بسیار مهم است و کودک را به مراقبت بیشتر متقاعد می کند. لازم به یادآوری است که مثال شخصی نیز بسیار قانع کننده است ، یعنی والدین ، به ویژه ، به منظور القای این عادت در کودک ، به همین دلیل فقط باعث می شوند که قوانین جاده را رعایت کرده و زندگی آینده او را ایمن کنند.
مرحله 4
از آنجا که امکان ایجاد روانشناسان آمریکایی وجود داشت ، از کودکانی که در زمین بازی یا در پارک بازی می کنند ، کسانی که مادران یا پرستار بچه های نگران آنها می دوند و آنها را نسبت به یک قدم یا این مرحله هشدار می دهند ، بسیار بیشتر در معرض خطر هستند. به گفته محققان ، کودکی که با چنین همراهی از نردبان بالا می رود ، بیشتر از کسانی که مستقل عمل می کنند ، روی زمین می افتد. والدین باید به بچه ها آزادی تسلط بر فضای اطراف را بدهند - او خودش باید عواقب اعمال خودش را احساس کند تا بعداً یاد بگیرد تا به اندازه کافی قدرت خود را ارزیابی کند. البته ، در محدوده منطقی ، بسته به سن ، کودکان باید استقلال را بیاموزند. سپس ، پس از رسیدن آنها به سن مدرسه ، فرستادن آنها به یک م educationalسسه آموزشی برای والدین امن تر خواهد بود.
مرحله 5
برای حفظ دید و وضعیت بدن کودک پیش دبستانی و همچنین جلوگیری از بروز مشکلی در رشد روحی و روانی وی ، لازم است مشاهده برنامه های تلویزیونی و همچنین بازی های مختلف با ابزارهای مدرن را محدود کنید.طبق تعدادی از تحقیقات علمی ، والدینی که فرزندان خود را به چنین سرگرمی عادت می دهند ، به نوزادان آسیب می رسانند. پس از گذشت چندین سال ، کودک می تواند طیف وسیعی از بیماری ها و اختلالات را تشخیص دهد - از نزدیک بینی تا چاقی (هنگامی که تماشای کارتون با جذب بی رویه شیرینی همراه است) ، و همچنین تحریک پذیری عصبی افزایش می یابد.
