سن پیش دبستانی صفحه ای روشن و منحصر به فرد در زندگی یک فرد کوچک است. در این دوره است که روند اجتماعی شدن ، شکل گیری ارتباط کودک با حوزه های اصلی زندگی آغاز می شود: دنیای مردم ، طبیعت ، جهان عینی. مقدمه ای برای فرهنگ ، اخلاق و ارزشهای انسانی وجود دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
ارتباط با والدین اولین و مهمترین مرحله اجتماعی شدن است ، جایی که کودک برای اولین بار مهارتهای برقراری ارتباط با نوع خود را می آموزد. رفاه شخصی بیشتر وی تا حد زیادی به چگونگی سپری شدن اولین سالهای زندگی او بستگی دارد. کودک در فضایی از عشق و مراقبت از خانواده ، می تواند در طول زندگی خود تمایل به ایجاد خانواده خود را ، از برداشت ها ، تجربیات و خاطرات کودکی خود ، ادامه دهد. کودک برای اولین بار با کمک والدین مهارت های ارتباطی را کسب می کند که مطمئناً در آینده برای او مفید خواهد بود. با این حال ، این فقط یک مرحله آماده سازی برای آغاز یک سفر طولانی است.
گام 2
پس از سه ساله شدن کودک ، توصیه می شود او را به مهد کودک بفرستید. در آنجا مربیان با بازی و بازی به کودکان رفتار صحیح در جامعه را آموزش می دهند. معلمان به کودکان کمک می کنند درک کنند فاصله اجتماعی ، فضای اجتماعی چیست.
مرحله 3
ارتباط با همسالان تأثیر بسزایی در اجتماعی شدن کودک پیش دبستانی دارد. پس از سه سال ، نیاز کودک به سرگرمی مشترک با همسالان افزایش می یابد. بازی های نقش آفرینی به شکل گیری ایده در مورد طبقه بندی اجتماعی جامعه ، در مورد قراردادهای پذیرفته شده ، در مورد توزیع کارکردهای اجتماعی کمک می کنند. در مهد کودک ها ، بسیاری از کودکان برای اولین بار رابطه دوستانه برقرار می کنند. نوزادانی که دوست دارند اعتماد به نفس مثبت تری دارند و اعتماد به نفس بالایی دارند. اگر دوست صمیمی فرزند خود را دوست ندارید ، هرگز از او انتقاد نکنید. در غیر این صورت ، در نگاه کودک ، او حتی جذاب تر به نظر می رسد.
مرحله 4
کودک در سن پیش دبستانی سعی می کند در میان بزرگسالان بت پیدا کند ، یعنی نمونه ای را برای پیروی از آن انتخاب کند. معمولاً این شخصی از خانواده است. سعی کنید خودتان دوست / همراه / بت فرزند خود باشید. کودک افکار و ایده های خود را با شما در میان می گذارد. شاید این الگوی رفتاری شما باشد که به الگویی تبدیل شود و در آینده بر رفتار کودک تأثیر بگذارد.
مرحله 5
برای معاشرت ، بازی هایی که کودک در آن ها نقش یک بزرگسال را بازی می کند از اهمیت کمتری برخوردار نیستند. کودک موقعیتی را انتخاب می کند که از قبل برای او آشنا باشد و سعی در تکرار آن دارد. چنین بازی هایی تخیل را به خوبی توسعه می دهند و مدل رفتاری آینده را شکل می دهند. با کودک خود بازی کنید ، به عنوان مثال ، "دکتر". با کودک اسباب بازی مورد علاقه خود را درمان کنید - دما را اندازه بگیرید ، آمپول بزنید ، دارو بدهید. می توانید از ویژگی های خارجی استفاده کنید. برای بازی "دکتر" می تواند یک کلاه سفید و یک لباس مجلسی باشد.
مرحله 6
به عنوان یک مرحله جداگانه از جامعه پذیری ، می توان گزینه حضور در مدرسه قبل از شروع مدرسه را نیز یادآوری کرد. با فرزندتان در راهروها قدم بزنید ، معلمان آینده کودک را نشان دهید ، به کلاس ها نگاه کنید ، به اتاق ناهار خوری ، به ورزشگاه بروید. هر آنچه در آینده در انتظار کودک است به او نشان دهید. این کمک می کند تا کودک برای مرحله بعدی اجتماعی - مدرسه آماده شود. با تشکر از چنین گشت و گذار ، روند اجتماعی شدن بسیار آسان تر خواهد شد ، کودک ترس از آینده نخواهد داشت. به هر حال ، ناشناخته ترسناک است. کودک مطمئن خواهد بود که مدرسه چیز بدی را تحمل نمی کند. نقش اجتماعی جدید دیگر مانند گذشته ترسناک نخواهد بود.
